νοντακαμ χείρω ἢ συμφερώταρα τῶμ ἀαὶ 
καινδϊομημένων καμ ελτίω ἦναι διοκῆ, ἐς ν. 
ὃ ἀὐύϊος {φη νμηδιηξίς μάταν ὰ χρήμάϊα αττοῦ 
ϑαζῳ ἀναλίσκάμι ας ὧμ ὀυλεμία προςτί[να 
Ἴα ὠκλέα, πλούτος γὸ ἀκριβης,Υχ δύϊως ἐκ 
᾿ ἡρλλὰ λαμβάνφννως ἐκ τ μη ηρλλὰ ἄνα 
λίσκᾳν ἀϑροίζωται, ὁ ἀντὸς ἀλείς πρνίκρίαμ 
μὲν ἀρχομάναμικωλύσαι τάχ ἂν πἰς κολαίΖ 
ἴων ϑυνηθείᾳ. ἐ[καία [πρακῦαμ δὲ ον τάτῳ 
νη μάνημ τῶν 4“Ἰτσμέγων “ἰμωριῶμ, ἀϑύγα 
ἴον ἀμαι ζλέγωμν ὀάυτὸς ἔφν, δυνατὸν ἀεί 
τἀναντία τινὰ τοῖς ὀρβως ζχουσι πράτίονϊα, 
ἀἰαϑού πῖνος ἀπ' ἀυτῶμ ἀηρλαύσαι. 
δίων! τῷ ἀκαλίιμαϊκῷ ἀπο συμισοσίου ἅμα 
φρίφομτἰνπαρωσόμιενος κακῶς τὶς ἔλεγῳ. 
ν βλασφημίας δυϑὰν ἀπελίμπανωμ. ὁ δα 
σύχως ἀϊχων ὡς δὲ καὶ πὶ τὴμ δικίαν ἩΛ, 
ὑωμόλλοντί ἀυτῷ ἐσιέναι, λοιϑορων τί διαὶ 
ἔφα. πρὸς ὁμ ἔἴπων ὁδίωμ ϑυλὲ τοῦ.