2). 
ΩΣ 
ἐμπεδοκλέουςσ. 
ἐμπεθοκλῆς μύτωνος ὁ φυσικὺς πρὸς τὸν λὲ 
ἰντα τὶ γλέμα σοῷον ευρήν Δύναμαι, κα]ὰ 
αὐΐον ἐσε. Ὁ )ὴ ζιτοῦντα σοφόνοαυ τ πρότα 
μὸν ἀνα! ΔΊ σοφῦν, ὁ αὐτὸς ἐρωτηθεὶς. Διατὶ 
σφύδρα ἀίανα 1} κακῶς ἀκούων φν. ὑπ χϑὲ 
ὑσαινούμωνος ἀιϑησομαινἡ μὴ κακῶς ἀκοὺ 
ων ἀχϑήσομαι. ὁ ἀυτὸς ἐπ ἀκραίαντἶνσι 
δυφῶνσὶ μάννως ἄνριον ἄηρβαγον μιγοιοθικίαρ 
δὲ κἀϊασκευάζονἬαν ὡς πάντα Ὁ χρόνον βιω 
σὗμωνοι, ὁ ἀὐίος “Ἰμσίων Σὰ σφοθρως νῶν 
και οξὶ οὔς καρηρὺς λυμᾶναι, κωλωῦσας ἃ 
γὸς υκλαρῆναι νὴ ἀσκοὺς ποιῆσαι περὶ τοὺς 
λύφὺς νὴ τὰς ἀκρωρῳΐας διάτάμῳ » πρὸς τὸ 
εὐλλαξίμ τὸ πμωύμαιληζάντων Δὲ ,κωλυ 
ταμίύμας ὑκλλϑη, ἀνεμοκῦιται δὲ, τέμορ 
ἂν κοδίνῥω δ᾽ ἀνέμους κοιμαίζοβίες ἐς ὅπερ 
Διζιῶς λέίῳται Διακήσϑαι ἡ ὡμπαεϑδοιλῇς . 
εὐ καὶ αἰ ἀωτὸ τύχνν τύρκται,,ς 
ΠῚ μὲ