. Κκν ᾽ν." » - οο,. , 
τὴς τῶν ἀφρομῶν ὠφελεῖαρ, ἐναὶ τᾷ παΐίϑα 
κόσμον κλύμ τὸν μοὶ χῳύσάν, νὴ ἴερε 
συλλσάν μμϑὰν τοῦτ᾽ φυσᾷ ἀισγρὸν φνα [9 
ἐπ αυΐες δοζηο ἀιρύ μενα. ἡ σύγκάται ἔνᾳ κα 
τὶς Ὑ ἀφοίνωμ συνογῆς, φαμερῶς τῷ οὶ ἀρ 
μένοις ἄνευ πάσης ὑφοράσῳως χρήσᾳοϑαι 
σοφῦν. δ) νὴ τοιουτὺς ὌΠ ἀρώτανἀρά [« [ὺ 
ΥΝ [ραμμάϊικα Χχϑήσιβίος ἂμ ζιμνπαῦ ὅσον [δά Μ 
μα ΚΗ (σι μαϊ γκοῦν Υλ ὑμν καλή χρησὶμμ 
ἂν ζιν παῤῦτον καλῃ ΙΝ πάλῃ νηνεανίεμος 
χρήσιτκος ἀμζιν παὺ ὅσον καλὸς ὡσὶ ;ναΐ, Ν 
σπαὶο ἄρα νὴ μεαμίσκος καλὸς σοὺς τοῦΐ ἂμ 
ἔιαχρησιμος. παρ ὕσομ καλὸς ᾧ φὶν κσὶ δὲς ΧΟΝ 
σίμος πρὸς τὸ πλποιάζέν, ὧμ διλομίγων »ᾧ 
»σιϊαν, ὑκοῦν ζιτῖς πλησιάσμῷ χρῶτο σαβ 
ὅσον χοησιμϑε ς μια ϑιαμαδίμσεταιςἰοαῦτα 
ἀπα ϑιερωγήϊσχυο τῷ λρίω.. ὁ ἀυτὸς ϑοκεὶ 
κλμϑήναι δφὸς, σίλπωμος ἀντ ἐρωτήσαντος 
ἕυτως. 4ά ἶς ϑεύϑιωρε θεὸς ἦναι φής» τοῦτα 
νὴ ἐνωσμεύσαν οὐ δῳ, φης δὲ εἶναι ϑῦς, τοῦ 
το διὸ μολοτάσαμτοον ὕφος ὦ] ἄρα ἔφα, διῆα