δι πολαῖὶ ομενὴ τὰ μὲγιύλαὰ δὲ ἐμμέρνς, 
τὰ διωάγρι σοι χεώσεως παραλαμβάνν, νὴ 
Ἴο κώνων χρησιμομ κατασχόβίας ἐπὶ ἢ ὡς 
ἀληθῶς παΐω αν ςφίαμ ανς ληόντας Φιλοσὸ 
φίν. ΞΑΝϑου. 
εάγθος ὁ σοφῦς ϑεασάμεγος ὑπὶ θύραις ἔυπρς 
ποῦς [ὑναικὺς ἄνδρα δικοφῦορ ον ἔφη, ὀύτος 
ἁδονὴμ μικρὰμ ὠνήται. κινδυμὺ ματάλου. 
πανϑέππα ἔλωίω, μυρίωμ μωταβολῶμ ἢ πόλιν 
ν᾽ ἀυτοὺς κατασχύσωμιεν πάσαις ὕμοιον τὸ 
σωκράτες πρυφωῦρμ. νὴ προϊόντος ἀκτῆς δὶ 
κίας. καὶ ἐπανιύμτος ἐς άσασϑαν, Ἡρμοζογν 
πρὸς πάμτα υσιέκως, τοιγάρτοι ζλὲμ πῶ 
ρτῷ ὑλυπησεμάυτόν. ΞΕΝΟΚΡΑΤΟΥΣ. 
Ενοκράτης ἐρύμωμος Ὁ παὺ αὐτῷ φιλοσοφήν 
νίομ βυλόμωνον ὦ [οἰωωμέδακεν. ἡ μσικῆα 
ὡπακηκοιν, ὡς ἔκ {φκια σιέμαι πάλιμαυ 
ἐκέλευσωμ. χκ ἔχάμγν λαβὰς πρὸς φιλοσα 
φίαμ. ὃ ἀυτὸς, διαιρῶν ἐκάφον τῆς ἡμέρα 
ἧς πρβξιν πίνά,νυ τῇ σιωπὴ μέρος ἀπύνήμῳν,