7ηὺ-: 
[ἀνούκαλδο καίαὐὸς ἵμα μαλιεμὲ τῆς ἔωσι. 
λείας Τύχης, ὀννγὰ διὰ σεανΐον, ἐκέλευς δίαυ 
-«ς ͵ Χ ὯΣ 
τ νἀοισοτιλή προσύχάν γῇ Φιλοσοφήν, ὅπως 
,.-» Ν . 20, »,»͵Ὸ » ἃ 
εν μη Ὡρλλά τοιαυταά πσράζης» ( ὁ ἐγω 
πῳπρα[αίνοις, μέϊαμέλομαι, δι ν αὐ Τα [εν 
γησᾷ αὐ, ὑύϊω {δος ἀρισοτίλαν ἐραψφιν . 
ΕΙΛΙΠΠΟΣ ἀριστοτελει ΧΑ ΊΡρειΝ. 
108] μοι [ι[ονύτα ὑθνρλλὴν δύν οἵ θεὶς χάριν 
ΝΜ Φ »ν κ-ν" ͵, ι δϑ)ν 4 
ἔχω,γχύδίως ὠπὶ τῇ [ὠννήσάν παιδὸς ὧς πὶ 
Ἰῶ κατὰ τ σὴμ ἡλικίαν ἀν Ὺ [ω[ονέναι, ὡλπίζω 
Ὑ ἀὐν ὑ σὸ σοῦ δαφίμτα νη) πανλυϑένταν 
3 9 λεωΦω-ν"»"» λα "ν 
ἄξιον ἔσῳοδαι ν) ἡμῶν ον τῆς τῶν πραΐμα! 
τωνδιαδοχῆς. Ζῥεωκίωνόσ:. 
τωμίωμἔφκ ὄυτα ἐξ ἱερούζωμομ. οὐΐᾳ ἀκα 
ῳ. : - δ 3 
ἀνϑρω-σίμης φύσφωςρ ἀφαιρξζομ τ λεομ,, 
ὃ ἀυτὸρ ὑπ Σλωνὸς ουτὸ ἰῳλῶμ ὠφϑν. ὅστε δά 
7 .ῷ Φ ᾿ ᾽ Ἂ - 
κρνων. ὁ αὐ]ὺς,ἰμκλμσίας τιΐνο μάναςυπρὸς τ 
ἡποῦϊα σκι Πομένω ὦ φωμίων ἔοικας, ὀρθῶς 
ο , ως «Ὁ ͵ 
ἐφη Ἴοπάζ ουὐχά πίομαι δ “τί λυναμαιπῖς 
διολήμ ὧμ μέλλω λίξν πρὸς ἀϑημαίους. 
Φ τ}