ὯΝ 
ες 
οὖν 
Δ 
γᾶ φωκίωμα νὴ συμβουλεύφμ, ἀγαγὰς ἔ 
φνισυμβέλωυνω τοίμυν ὑμῖν ἐὰ κράϊην τδιρῦ 
“πλοῖς ἀυτους»Ἡ Φιλέρ ἀμαι Ὑ κρατοῦν Ὑ. 
ὁ ἀύϊος ἀλιζάνθρου δι μακεδόμορ ξκατὸμ τά 
λαῦία χρυσῖν αὐϊῷ πῳπομφυτος,ρωτο Ἰοὺς 
κομίσαντας, τὶ δὴ ποίῳ ἄρλλῶν ἀθχναΐωγ ὁμ 
τωνιάυτῳ μόμω ἀλέζξανᾶρος σἰπομφω φκ 
σαμν δὰ δτὶ ἡγήταί φε καλὸν νὴ αἰαθὸν. ὃν 
κούμ ξάτω μὲ νὴ ἦναι νὴ δοκν τοιούτομ. καὶ 
ταὐτά Ὁ κομίσασιν φπὼμιἀποπί μιψάϊο μὰμ 
τὰ χρήματα, ἀλεζάνδιρω δὲ τἰ[ραφον,ἐ ού 
λοῖ!ο ἀύΐῶ χαρίσαοναι ,ἀηρλυσαΐίους ὧν σάρ 
Ἅωσιν ἀϊ χμαλώτές ὅπερ ἐκῆνος πωποί ἡ. 
ΧΆΡΗΤΟΣ. 
χάρη ]οὺς ἀπόῤῥήϊομ λύίον ἐκφέροϊας ἀθικῆν 
ζω το, νη πρὸς ὃυς ὑκφερύσι.μισούμαν ἡ ὃυ 
μὐνον Ἰοὺς ἐκ λαλήσα ας,» διὰ νὴ τοῦς ἀκού 
σαν]ας»οἱ μὴ βυλό μεϑα. Χαιρημῶν ἔφ. ζω 
᾿φιν δι τί μὴ συγιέντεο.  ΤχΧλρίλλου. 
Χάριλλθῳ ὁ βασιλεὺς ἐξωταϑεὶς, διατὶ νὸμὺς