ἰς ἔμελλον ἔφίι βασιλεῖς ἐξ ἐμ ἀδαίωνιφάτὶ 
Φ , ν φω 
Ὁ αὐτὸς τσαρακαλούμᾳνος ὑπὸ τῶν φίλων, μυ 
ιν ͵ - ΑΜ . 
Κίος ὠπιδ (ολαι τοιρπτολομισις. Ἔζνου ἔκ- 
᾿ . ι Φ 
σιλικὸν ὡςὶ κλεηϊν τημ νίκην .« ὁ ἁυτὸς ὦ σ 
ΑῚ “΄ 
ρωταβεὶς τίμα μᾶλλον τοβφτὸν πατέρα φί 
3. ͵ 4 3 ἃ 
λυτπονἩ ἀρισοτίλῃ τὸν διλάσκαλον, τὸν δὶς 
διαίσκαλον ἔφα ὁ μὲν γν τοῦ τενέρϑαι. ὃ δι, 
4 .» 4) “. ΠΣ 2 
τουκάλως Γένερϑ αν ἀνηῖου. ο αὐτὸς λων 
“τῷ σὰ 7 Ἁ Δ! ῷ» 
πἶμα Ὑ' Γέρον τ' ξἀπίοντα τάρ τἰχαςάπσῳς 
ι ͵ » ἡ ͵ . 
μὴ τὰς Φίχας ζάπίς, ἀλλ {ϑύυνάσαι τὰ γόνα 
ᾶ φ» ,. να) ε πὴ 
Ἴα. ὁ ἀυτὸς {πο Πς αὐΐης ἁμαρτίας ἐμα! 
- κα ΩΣ 
5 λιϑόναι δὶς μὴ Δ4, νὴ τὸ μὰ ϑιδόναι δὶς δή, 
ΣΎ «- ! ς " 
ὁ αὐἱὸς ὑςασάμενεἼινα ὁ μῶώνυμον ἁὐϊῷ δειλὸν 
"7 .] , ΤΙ 92 Δ Ὁ 
οὐ ἀ7 ΦῊ νῷ ἀμίσακς.Ἡ τὸ ονοίλα ΟΝ τ 
Υ ὃ : Δ 
δδόπομ, ὁ αυτὸς ἀναΐαὐρχω τῷ φιλοσόφῳ 
. ᾿ ᾿ 3. 
ϑοῦναι τὸν Διοικήτην ἐμέλουσεμ, ὅσον ἂμ 
Γ ᾿Φ ἄ « ϑ 
διτηση. τοῦ δὲ Διρικατοῦ φήσαντος ὡς ὠκῶ 
τὸν ἀιτώται ταίλαμτα͵ καλῶς ἔφη σοισ 
.ο᾿ ᾽ ᾽ . 
«ὦ ΠΙνώσκων ὁτὶ φίλον ἔχω καὶ δϑιυυναήμανον 
. φᾷ Δ Ι] . 
τηλίκαντα Δωρεἰολαι,καὶ βουλόμᾳνον. 
δ 1ι.-