ἁντισθένουσά 
ἃ μυΐοδέμας ἀμτίοδένους ἀϑαμάιορ. μλὼμ ΠῚ 
ἰνής καὶ ὀμήθιζομανος, ἔπεικαὶ ἡ μάτηρ τ 
ρῶν φρυγία ίν. ξΔόκει δ ἦγαι ἡρά τίκο 
μιῆς, ὕδαν καὶ ἂν τανάίρᾳ. κατὰ τὴν μα! 
χαν ἐυλοκιμσάςιἔδωκῳ λάίωιν σωκραύτῳι, 
ὡρῦυκαμ ἐκ Δυδὶν ἀϑημαίωμ, δύτος ἐς 
ναι ἰωννῶιος. ὁ ἀυτὺς πρῶτός τὸν λύίομ 
ὡρίσατο πῶ, λόϊες ἐξὶν, ὁ τὸ τί ἣν πῶ 
εἰ ληλῶν, ὁ αὐτὸς “ρὺς τὸ ποντἰκὸν μᾷ 
δάκιον μέλλον φοιτᾶν αυτῶ. καὶ συϑόμῳ 
γομ τίμων ἁυτῷ Δῳ, φασὶ βιβλαρίου, καὶ 
νου καὶ [ραφιδίου, καὶ μού. καὶ σινακιϑίου, 
νὴ μοῦ. τὸμμοῦν παρεμφαίνων, ὁ ἀυτὸρ 
μυούμωνος 'σοτὰ τὰ ὀρφικὰ, τοῦ ἱκρίωρ 
βισοντος ὐτὶ δὲ ταῦτα μυούμαεγοι» "σοᾺ, 
λῶν ἀ[αϑῶμ ἐμ ἄλου μῳτίχοῦσι»τί ὀύν ἔφα 
ϑυκάηρϑνσκῳς, ὁ ἀυτὸς ἐρωϊιϑεὶς, Διατέ 
δλίίους ἔχωι μαϑατὰς͵ δὶ ἀρίυρία ἀυτοὺφ 
Κφκἐκβαίλλω ῥαίβϑῳ.