7 
δ ς 
πάμτα ἊΣ ἀυτάμαι τὰ τῶν ὄδηων. 
ἀδοςίαμ ἀγαϑὸμονηἴσομ τῷ πσόνῳ «νὰ 
τὸν σοφὺν ὀυκατὰ τοὺς κέμένγς μόμὺς ο 
Αἰούωνθαι, ἀλλὰ κἀϊὰ ον τῆρ ἄρῳτὰ ῷ. ὄ ἅν 
τὸς γαμησᾷν ἐλεγῳ Ἰεκνοσοιΐας χάριν . Ἰᾶϊο 
ψυφυφχάταις συγιόντα [υμαϊζῆ͵ νὴ ὡραύϑήσῳ 
ο3αι Δὲ. μύνομ γὸ ἐδ έγαι7ὸν σοφομ τίνων χρὴ 
ἐράμ. ὁ αὐ]ὸς ὑλοίωσυμμάχους ποιίοϑαν 
τοὺς ὑμψυχός ἄυανη δικαίας ἀναφαίρζἼον 
δ ὄπλονη ἄρωτη. ὃ ἀὐϊος ὡρωταϑᾳἰς πῦια 
) δ μανϑάτὴν Ὑ δ μαρ εφαῦ ἥι τοι εν μαζάροι 
ν σἹ κακὺμ Τἀγαϑὸν 7, τετυΐίαι, ὁ αὐος ἔφν. 
κρή τόμ φσὶ μωτ ὀλίίωμ ἀϊαθὼμ πρὸς ἀπαμ 
Παἑ]οὼὺς κακούς, μα ὰ ὥρλλὼν κακῶν ποὺς 
ὀλί[ς μάχιοϑαι, ὁ αὐος ἔλωίο, Ὁ Δίκαιομ 
περὶ πλάονος ποιζοϑανν ζυΐαν οὔξ. ἄνθος νὴ 
[ναι κὺς ἡ ἀὐϊηεςὶν ἀρζ[μ. Ἰα[αὐὰ καλά [ἀκα 
κα ιτχρά, τὰ ηρννρὰ πάν]α νομίζμξεμικά 1} 
Χκορασφαλίφ ον, φρόνασιν, μῆτῳ ἊΝ κατάβ 
ἐένιμητῳ προδι δου) αἱ ]ύχητεἶχν καΐασκενα 
τ