ΤΡ. ψφΦη,τπ - ᾿ 5 κᾳ« δ᾽ 
ΡΊΜ, Οαὐτὸς “ταρίμ Ἀκυφτό Τοῖς μέσῃ 
4 Ψ [] Δ, ὔ .- 2 «, ᾿ 
τοιαντα ἐφόδια ΚΊο)αι. ἅ πἶνα αὐτοῖς καὶ 
γαυατῆσασι συνωκκολυμβσῳι . ὁ ἀυτὺς 
κι . ΄ῳ 
ἰλωμ-ἠνὰ ὀργιζόμενον, καὶ διὰ τῶν λύγωμ 
χαλῳπαΐγοντα ἔφη, μὰ τοῦς λύξους δίοογας 
᾽ ᾽ ὡ “ 
ἀίωμεν, ὀνγὰ τὴν ὀργὴν Διὰ τῶν λόγων σαῦ 
» 3 λ᾿ "ες. 
σωμεν, ὁ αὐτὸς Διονυσίου ποτῷ διῶν ὅταν 
 ῳΩ . Ι . 
δῶν δυσών. μίαν φκλέξ αοϑα κωλύσαντος» 
΄Ν Ψ τ Ψ -ο 
τὰς δῆς ἀπήγαίωμ «πων γδὰ τῷ σάριϑι συ 
νμγῳίκῳ, μίαν προκρῖναι, ἀπαίαγων μίγ7οῖ ἂν 
2 Ὸ - : Ἔιλο 
Ἴὰς ἄχρι τ ὀυρωνος ἀπέλυσαν, ὑύ]ωρὴν ν 
Φ- Ν Σ 
λίοϑαν,νηκάϊαφρον σαι ἡρλυρ. Διὸ αξίς φρα] 
«ΟΝ , . ον.» ν 
Ἴωνα.δι δῳ πλάτωνα προς αὐτά πήγισοι μόνω 
Ι͵ Γ κι, “. ἃ . 
διδύ]αι χλάμυδα Φορήν,ν ῥάκος, ἀντ αἱὰ 
Χ νν 6 
Ἱ , Γ ὃ ὃ τΑκ» 
παριονία λάχανα ηλυνων Δτογενης ἔσκον . 
. . 8 4 3. Ψ δ 
νὴ φησὶν, Ἴαυτα ζμαὐᾳο προσφέροοδαι, γκ ἂν 
ῖν « κι» τὰ 
Ἰυράνγων ἀυλὰς ἀϑεράπῳυες, ὃ δὲ ν)σὺ πων, 
"" "] -.-'!-ς  ᾿ ΄ " κῷᾧ 
«πῳρ ζιδης ἀνδὶς ὁμιλήνιδυκ ἀμ λάχαναϊ 
» ᾿᾽ [] 
αλύνφο, ὁ αὖος ἐρωτηβεὶς ὑπὸ Διονυσίου, 
λει νΝ ἊΝ νι Ὁ ’ 
διατὶ δϊ μὰμ φιλόσοφοι πὶ τὰς Ὁ πλγοίωμ 
ἜΤ