ἈΡΙΣΤΏΝΟΣ.
νρΨἕ“-« πο « λ ͵ φ πολ - Υ π'-ον"
ΑΡΙΤΩΝ ὁ χιος.0 νὴ φίλανϑος τπικαλουμένοῦ,
ν Ἰ - Δ υν -. μ4
τοὺς λοίους τῶμ Διαλωκτίκων ζικαζῳ τῦϊς τ
ἀραχνίωμυφάσμασιν. χΔὰμ μὰν χρησίμες,
λίαμ δὲ τοχνικούρ. ὁ αὐΐος ἐφκ, ὃ ὑλέβο
« Α ͵
ρος ὁλοσχερέφερος μῶν ληφθεὶς, καβαίρᾳι.
ἧς δὲ πάνυ μικρὰ διφθεὶρ. νι ὑυτωκαὶ
"κατὰ φιλ οσοφίαν λων ]ολογία, ὁ ἀυτδρς
[ιν ι» ͵ Φτ» φρὴν 4.,“«(ἱ
Φηυτ διαλωκἰικὴν φοικέμαι τῶ οὐἼαῖς ὁ λῦὶς
᾿σηλῶ. πρὸς υλὲν ὙὉ δυθε κῆνον γι μον
ὑμταικαταξάλλφνους βαδιζο ας. ὁάντὸς
5 «»ν δ ᾿ » 4
σεν 0 Διαλῳ δική βαϑυνοῆες . Κα δῚ
καρκίνύς μασωμάμοις. δὲ ΔΙ ὀλίίον φόφιμον,
περὶ πολλὰ ὅσα ἀσχολούντα!. ὁ ἀὐ]ὸς Ἰοὺ
ν», , ,
διαλῳμίικους, ἐοικέναι ἔλάζῳ εὖ ψηφοπαί
Νΐαις, δι νως χαριίβίως παραλογίζομται.
ἀρκεσιλάου.
ΣΝ Δ, τι" “τ γ το τ
Δρκασίλαος ὁ εὐϑον ἡ σκυῆου »Ἡμῶώνος πήμὸς
χίου ἀφδούς ὄντος ὑλύπολαμβάνοβος ἐναν
καλού,» ἐμ χλανίσιν ἀᾳὶ ἀμασρεφομέμου, ἡ