ΓΑΙοΥ. 
τάϊος ἀσειφυλά τίομαι Δέ ηἶ πικρύτερον {πῆν 
διὰ τὸ τῆς μηδυᾶς ὄνομα, πολλὰ ᾽ν προςΐ 
ληῆίαι τῶμ ὀνομάτων ἐς αἷςίν ἀπεχθείας. 
Ν μηΐῳΣ λυσκόλως ἀληθῳύειν πσιζῳύεται . 
δ. ὃὲ ὀυΐαις φημίας τῶν ὁμομάτων ἐζᾳ ὙΠ 
χωοδαι τοὺς δότους. ὩΡᾺΛοὶ γὐ δα δίαβῳ 
βλκμέμας προσηίορίας ἔχοντως, ἔσχομ ὃυ 
ΠΝ δὶ ἄνοιαμ. σάλιμ ᾧταροι ἡ) καλθίᾳ 
ὄγὸ ΜΑσῚμ ὡκ τὰς φύσεως κεκοσμαμίνοι, φυ 
χϑις ἀνομοίαις, προσέρχονται περὶ τὰ ζρία, 
ΓΕΛΏΝΟΣι 
γέλων ὃ τύραννος ὅτῳ καρχηϑομίους προ οἷσ 
μέϑθαμ κατῳπολέιησαν, ἐρῆναν ποιούμεμος 
πρὸς αὐτοῦρ» ἀνάίκασεν ψήθάψαι ταῖς ὃμϑ 
λογίανο» ὅτ] ν᾽ τὰ τέκνα τσαύσονται τῷ κρϑ 
γωκαταϑύομτας. ὁ ὠτὸς ἐξηῖς ὡρλλάκις 
τοὺς συρακ δυσίους ὡς ὠπὶ σδατῳίαμ 3 Ν φυ 
ταίαν,ὕπως ἔτῳ χωρα («ΛΠ ίωμ γνήϊαι [ξωρ 
[υυμίνκ νὰ μὴ χεΐρομες αὐοὶ σχολάζοξίες