DEFENSIO
foluamts.uerba vero ílla qp fi quzratur quid eft peccatíi vocabuli potíus eft quz
[tío dg reí que illius obíectioni contrate facte fuere refponfum nó multit momen
tí attuliffe vídentur;cum ením tu príus argumentatus effes ex Thomze fententía,
ens vídelícetíuxta prími modum uocari qd' quzftíoni quid eft refpodetur:quae
rentícg quíd effetquod mundi conferuaret & moueretratíonabiliter dei refpon
derí:ex quibus colligebas de prímo modo effe ens & alíquíd refponditilleuide
quantum fallarís malum fcd'm Thomátale non eftut quzrentí deeo quid fitpof
[imus alíquíd refpondereuel enst& tamen quzrentí quíd eft peccat refpondere
poífumus quod eft malü:ídeo nihil tbituafuffragatur refponfio hzc: falícetqd'
[iqueratur quíd eft peccatum uocabulí potius eft quzeftio j rei, NNamnon nímis
eft quaeftío nomínís(quandf híc & ibi diuerfa ratío) quid eft quod mundü guber
natif quíd eft peccati cumille quí mundi gubernat deus/ fcilicet quídditat£ut
recentíores loquuntur no habeattquod &Comries praeter eos gu ín praedícamen
to eum collocant apertífíme confirmát.Etutfanctiffimus aít Díonyfius nre poft
apfos príncipes theologíz ipfius necnomen eft nec diffinitío:gnetía necillis dan
tea díxifti tuit hocrefponfum cófonat qii príus malit ipfum no effeníhil fed pof
tíu& aliquid dixerís:nüc uero ipfius nomínistantti formari quaftíone cofitearis,
(| Opponís tertío hís uerbís fi aliquid eft ens ideo iuxta pofitíone tuam eft ens gp
effe eft ícdm rem alíud ab effentía alíud eft ( mone) humanitas alíud homo alíud
albi fiuealbedo aliud res alba: ígitur fi ídea € ens ideo erít ens p effe idee eft aliud
ab idea.Idea aus deus eft effeigitur idez eft aliud a deo: eftígíturín deo compofi
to fcd'm rem non folii (cd^m rationem, Quuíbus dícímus fam refponfum effe, Nà
cum eodem fere medío quo nunces ufus ín tertía epiftola argumentarerís refpo
ditílle compofitíone illam entis & e(Tentíze in diuínísfcd'm ratíone effenon fcd^m
rem,huius igitur hypotetícífyllogifmi que adducís, prímáppofitioneueram effe
infíciamur:ná & fi ín creatis rebus effentía ab effere dífferatno ob íd fequatur ne
ceffaríum eftquicquíd quoquomodo dicí ens poffit ex effentía & efTe dueexít
tíatandf ex partibus coponítdez ígitur qj creatarü rerit exeplar eft effenitía QC exi?
(tetía re díftinctanon ODE IET hzcanobis ín eàfit compofito:cumiílla ut
exemplar caufam effentíz &entís fiue efTe & exiftentize : quze in creatis rebus ína
ueníuntur perpendímus:quam compofitíone paríter & diftinctíonem fimplícif?
(imís etíamrebus applícamus & fcd'mratione quando eam íntellectus nofter fa?
brefecítuocítamus hanc Peripathetici frequentiffime ufurpantvulgatam/ ut ínz
quítille ab Antípatrorepetitam/aPoffidonío commemoratam in epiftolis a Se
neca,ea propter huncín modum ídeam fcdm rationem ex effentía &€ exíftétía diz
cerepoífumus efTe compofitam.& ens uocare eain/fcilicet ut exemplarem creatur
rarumex effe X effentía re dífferentía compofitarum confiderantes : quam comz
pofitíonem ín deo non ponímus quando eum non utalíorum exemplar/fed utín
penítíífimo fuze diuinitatis receffufeipfofruentem contemplamur, |^ —
I| Quarto inquís íuxta denomínatíuorít definitione unus ab unítate denominaz
tíuum eft:deus autemíuxta tuam pofitione exfimilitudine unitatís unus dícíturz
non ergoad fubftantià dei fpectat predícatío gu Platonící dícuntdeus eft unus
praeterea cum dícímus/deus eft unus/non quid fit/(ed quomodo fit fignificari pu
tastmodus autem ex accídentíum eft generemnon ígitur irocabulum uníus ín deo
(ubftantíuit eft qp uel platonícá fectam non didícerím del grecá línguá ígnore:no
enímíd fatís eftad tutandà academícortt dífciplínam, Sed facilís refponfio ctt em
dictumfit aplatonícís unit quod de deo enuincíaturvffe fubftantíuum & no de
nomínatíut tanti probe aflertum eft & íterü cumaffeueratum fitunit dici /. quía