1374.
67
nompde here edder Jacob use broder van siner weghene edder
uses broders Jacobes kint darane rechtes hedde, de& vorwilkore
we em nicht. Unde we Nycolaus Huot vorbenompd sint des be-
kennich, dat we usek nicht en hebben to uses vorbenompden
heren ervedele alse sin erve, sunder we don witlik boven dat,
dat voreghesereven is, dat useme vorbenompden heren wart vele
van useme vadere unde van useme brodere Hermene ghesant to
hove unde ok in sineme denste to Osenbrughe also vele vor-
loren van demesulven Hermene useme brodere in perden unde
in Hermens vengnisse, dat use broder Jacob teghen us Nycolause
wol ghesecht heft, dat use vorbenompde here in dem, dat vore-
sereven is, unde anderes wol also vele hedde utghebracht van
deme erve, alse sin ervedel wesen scolde. Unde we Nycolaus
Huot loven des, dat deme also sy. Were nü, dat we Nycolaus
edder ek Vrederik in dem gudesdele uses heren van Oserbrughe !)
del hebben mochten na rechte dor den willen, dat he, alse vore-
screven is, van uses vader erve vele had hadde unde vele vor en
van useme vadere unde van useme brodere Hermene unde ok van
Jacobe usem brodere betalet wart, den del uses Nycolauses unde
Vrederikes, wot des in deme erve user aller bliven scolde unde
nicht sunderliken to Jacobes kinde komen scolde na dem, dat
voresereven is, hebbe we Nycolaus unde Vrederik dem stichte
to Hildensem also laten mankt useme anderen sultegude, alse use
bref utwiset, de up use gud deme stichte van us ghegheven is,
Were aver, dat deme stichte van Hildensem dat witlik worde,
dat me deme stichte van Osenbrughe van dem ervedele edder
van deme rechte, dat use here van Osenbrughe hebben mochte
to deme erve, wes plichtich were, des scolde dat stichte van
Hildensem don na des gudes antale, dat usen heren van Osen-
brughe anroret, unde dat dat stichte to Hildensem deme stichte
jo volghen late dat del gudes, dat an se kumpt, dat useme heren
van Osenbrughe to mochte boret hebben. Dat dunket us dat
sekerlikeste wesen to gode dor manigherleye vorpendinghe willen
unde anders, dat he ok in deme stichte van Osenbrughe dede,
dar angest af is, dat deme stichte scade sy unde wedder to donde
say van deme erve, wor he dat hedde. Vortmer use hus to Lune-
borch, dat we achten uppe dusent Luneborgher mark, unde use
I) So das Or.