tr (quam dd. vulg appellant laudemium.) 4ah co re&te exipit 6,
“4 Budeuns in l. Herennins de enitkion.
6b dl.3V.ne anaritia. .
ar. © Sedvtrum emphyteuta ius fuum, quod in predio emphy-
teutico habet , fine domini confenfu alteri poffit donare , anceps
eftquäftio. Et affırmantium fententig vt communiori, itzetiam
veriori fubfribendum. non ambigimus.,
Lfin.C.de prad: Decur fine decret.non alien. 1ib.10,1.1.C.de fund.patrimon. ib.
„Accurfins in dJ.3.fip.verbis,alis vendere.In contraria fententia est antiguns
gloffator Irharius in d.1.3.Cuins fententiam probat Bart inl. fi domus $° fin.
nu.2.delegat 1.
22. Sicemphyrteute prediuin’emphyteuticum, infcio domino,
alteri oppignorare 4, indotem.dare , ad modicum tempus locare 6
licere autüumamus. =. en
a glindl. 3.fiep.verbis als vendere & ibi Tafon.nn.78,
6 "Alexand, confil. 139. nu, 74
23... Quinetiamin eo, dominiconfenfu non impetrato, ferui-
tute conftituere poflit ‚in dubium non vocamus.“
© ATulins Clarns in d. f.Ermpbyteufis quafk, 2ı.Dn.Borch: d.c,z. nu. 43.
24. _ Vliterius finihil de periculorei, in emphyteufin datz , prz-
(tando fuerit padtlımı, tunc fi quidemtotius rei interitus acceflerit,
ad dominum fuper hoc redundare periculum iure cautumef,
d.l.1.Vitavt fCht.d.S.adeo tn fin. voi Faber & Angel,
25. Sinverö particulare velaliudleue contigerit damnum, ex
quo non ipfa rei penitus ledatur fubitantia, hoc emphyteuticarius
füis partibus non dubitet aflcribendum.
ber inra modö addulta, .
26. Hinc liquidö conftat „eum obinteritum partis rei emphy-
reutice, fterilitatem, hoftium incurfum & bellorum calamitates‘
ä folutione canonis neq; in totum liberari, neque pro parte ei pen-
fionem diminui, nififorte eaperpetuö durent. LE
Tafon.ın d.l.1.nn.83. Clh.t. Albericus ibidem nu. 7 ubı feribit fe vidiffe com.
muniter hazc fentertiam itachfernari. a
27. - Verüm num vice verla ob vbertatem fruduum penfio an-
nua
