‚2. 
Erf vero conditio Credirorum, eo tempore, quo Jus 
Prutenicum vetus de anno 1620. et 1685. in Patria noftra 
viguit, in nonnullis melior, qvam noftro aevo fuerit , cum 
qvod fidem fallere et Creditores variis artibus circumveni- 
re, nondum in confuetudinem abierat, fed qvodammodo 
adhuc valebat illud. 
Moribus antiqvis (tat res Germana fidesque 
tum , qvod nemini debitorumin mentem veniebat pecuniam 
minoribus , qvam lege definitae erant, ufuris mutuo accipe- 
re, debitoribus in co rerum ftatu tunc conftitutis, ut pecu- 
nia accepta inde hucrum capere et necefitatibus fuis (ubve- 
nire ac Creditoribus fine querela ufuras legitimas, ju(to tem- 
pore numerare poffent: in multis tamen capitibus conditio- 
nem Creditorum deteriorem fuifle, extra omne dubium po- 
ficum eft, qvia vix remedium füpererat in elocanda pecu- 
nia fecuritati {uae profpicere et a fraudibus malorum fibi ca- 
vere. 
$. 3.0 
Nimirum illa in naturali aeqvitate fundata et Legibus 
Civilibus 1. 12. 6. 10. ff. Qui potiores in pign. Jure Prute- 
nico veteri p. 571. $. 3. dilertis verbis confirmata regula: 
Qui prior efl tempore, potior eft jure, in decernenda Credi- 
torum praelkatione Jure Prutenico veteri, tantum inter hy- 
pothecarios nudos, nulla alia praerogativa munitos(*) mini- 
me vero inter privilegiatos locum obtinuit. Eo enim jure 
nihil proderat Creditori, qvod primus in pignore exifteret 
et credirum ejus ante omnes alios creditores primo loco }- 
bris Judicialibus infertum effet, fed concurrentibus aliis ere- 
dicoribus privilegiatis praeferebantur a) credita piorum cor- 
A DOrUum 
{*) vid, Jus Prut, vetus p, 187. $i 7. et p. 671.6, % '