ἩΡΟΔΟΤΟΥ. .. 
τῇ σζδι ἐσύ αὐ, μᾶλλόν τι Κουὲ το χα τέρον πιὸ πρόσοθον ἔπο δέ γ᾽». οἱ μὲν δῇ Ἑλλᾳ- 
γόῖν, χὴ δι βοΐ βούροι͵ ζασονδὸν ἐς σίὺ μαίλαιν, ὧσ' σζδι κοῦ οἱ νὅσοι, κου ὃ Ελλύήασον-: 
γοσ', ἄεθλϑ. προζκεφτο" τοῖσι μὲ γαν Αθηναζοισι νὴ τοῖ σι προσιχίσι πού σι το τοι -- 
νοίσι, μέχρι μουτοὶ τῶν ἡ μεισζων ἡ δὸς ἐγίνετο πουτ' αἰγιαλόν τομὴ ἄτσεδον αιδβον «οἵ: 
σιϑὰ Λαίκα συ μανίσισι, κοι τοῖσι ἐπε ξἣς τούνρισι τοτοιγμούοισι,"ουτοὶ το χαραζοβοίω, 
κοι οὔρεα. οὐ ᾧ δὲ δι Λαικε σι μόνιοι περι σαν,σδ οι δι ἀδὶ τῷ ἑτέρῳ κέραὶ ἔτι καξ 
δ ἐμάλουτο" ἕως μέ γωυ ποῖσι πόβσῳσι ὄρϑια ἰν τὰ γυῤῥα, ἐμνίονηθ τε κοὰ δὲν ἔ' 
θίασον εἶχον τῇ μάχῃ. ἐπεὶ δὲ τῶν Αθηναίων τὴ πᾶν προσιχίων ὃ ςροὺε ὅκως ἕῶυ 
τῶν γοϑέοιτο “ὁ δδ γον,") μὴ Λαίκεσίχο μον ων, ποιρακελόυ σοί μονοι, ἔβτον ἀλον πρα 
ϑυμότορον, οὐ θδῦτον ἤδη ἑ τεροιοῦ» εἰ πρῆγμα » διωσοέμονοι γοῦρ τοὶ γύῤῥα, οὗτοι 
φόϑνὁμᾶνοι ἐσίπεσον ἀλέόϊο ἐσ' οὐ πόνο. οἰδὲ δὲ ξά μονοι, κοὰὰ χρόνον συχνὸν ἃ μευυό 
μᾶνοι, τύλορ ἔφϑυλον ἐφ΄ ὃ τεῖος "Αϑηναῖοι δὰ κοι κορίν,ϑιοι, Καὶ Σικυζῶνιοι,μὴ Τροι-- 
ὕάνισι, ὅτοι γα ἔξαιν ἐπεξῆσ' τε τα γμιοΐσι, σαυυ σι αὐ μῆνοι, συυξαι πον ἐο ὁ τεῖ - 
160’ ὧρ δὲ ὁ τεῖχος οὐδαΐρῃτο, οὐτέ τι πρὸς ἀλκίω ἐβοίτουν» ὁ βαῤβαροι, πρὸσ' 
φυγήν το δρμέατο οἱ ἄλλοι »τσλίω πιόρ σζων. οὗ τοι δὲ ποτ᾿ ὀλίγονο γινόμονοϊ, ἐμαλον 
ἢ “οἵ σὶ αἰεὶ ἐς ΤΡ πεῖλος ἐσυΐ 7 ουσί Ελλήνων. κοὰ τῶν ςΘάτα πὸν τῶν τ' ὅδ σιν δύο 
μὴν ἀποφέύτονῶ, δύο δὰ τολδυτῶσι. Αρτααύτες μῆν, καὶ τϑραμάζισο' ον φαυτικαν' 
το ΚΤΗ γύοντεο,, ἀἰποφϑύτουθ)γ. Μαρδόντη ς δὲ, κοὰ ὁ“ πεζοῦ ςοατηλθο τιησαδηο', 
μοχόμονοι, τολύυτῶσι, ἔτι ϑὲ μαλομήδων πῶῶν πδρσίων, ἀπσίον το Λακεσθχο μϑέιοι ῳ 
κοι δι μετ᾽ αὐ τίων κοὶὰ τὸ λοιποὶ σι σιεχείριζον. ἔπεσον δὲ οὶ οἱὐ τέων τῶν Ἑλλύ-- 
ἤῶν συλῳ οἱ οὐ ϑαῦ πα: ἄλλοί το κοὰ Σικυώνιοι, κοὶ ςρατηγὸς περίλεσρ' τῶν τὸ Σα- 
ῥέων ὁ! ςφατευόμονοι ἐόντες οὐ τῷ φόατο πέδῳ τῷ μεσικῷ, καὶ ἀπιραιρημθέοι τοὶ 
ὅτσλα, ὡς εἶδον οἱὐ τίποι ουταιρλοὶς πνομλίιν ἑτεραλκέα τὸ μωΐχαν, ἕρδον ὅσον ἐδν 
γέα-»,προσωφελέειν ἐ ϑέλοντος Ίσι Ἑλλησι. Σαμίους δὲ } δόν τες οι ἄλλοι τωνόϊ᾽ αβ' 
ξαγτοιο' στὸ σδῈ ποιὰ οἰηθὶ ἀποςοῖντος ἀν τ' δ σέων, ὁ τοέ.ϑεν"» ποῖ σι βου βαβοισι. 
μιλησίοισι δὰ προσωτῴτοιοτο μῆν πιδν τόν σζων πτοσ διόδους τηρεῖν, σῷ τη οΐαει εἰνεηοῦ 
στο! ὧσ' ἰμδ οὐὴα στ ἑωσ' κουτοιλοιμβαΐῃ οαπϑῃ κοϊτολοιῦε, ἔλοντος ὑγομϑγοωο᾽, σοῦ 
ζον τοῖς ἐξ τοὺς κορυφᾶσ τῆ μυκοΐλησ . ἐτοίλθησαν μῆνα ἀδὶ ον» ἃ πρῆγμα 
δ! μιιλήσιοι ύτου τὸ ἀΐνεκοι, κοιὲ ἵνα μὴ ποιρεόντες τῷ ςοατοπσέσιῳ Ὑἱ νεολχμὸν ποιέ-: 
γιον. δι δὲ τοῖν αὐυναντίον τον προςετοι γί οὗον ἐποίεον. ἄλλω τε κουτηπεύμονοί σζθι 
ὑδοὺς ᾧϑύγοισί, αἱ δὰ ἔφ ὅλον ἐσ' γοὺς πολεμέσυςφ""ὴ τίλος, αὖ τοί σζϑι ἐγένογηρ κτεῖ 
γοντῷς φλεμκώτοιτοι . οὗἶτω δὲ »οσιδύτερον τωνίῃ ἀγὸ πιδρ σέων ἀπέςη «οὐ δὲ ταύτῃ 
τὴ μωΐχε ελλήνων ἠρίσευίζιν Αθενοῖοι. κ)ὴ Αθηναίων, Ἐρμϑ' λυκοο δ εὐϑοίνε, αὐὴρ πτοῦ 
κράτιον ἐποισκή(θ.6" τοῦ Ὀν δὲ δ Ἐρμϑλυιον κατέλαβε ὥσόλον υτίων, φλέμον. 
ἑόνερς Αθηναίοισῖ το,κοι Καρυςίοισι, οἱ κυδνῳ τῆς καρυφίησ' χοΐρας ἀγοθανόγτοι οὗ μά, 
χί κά ϑας ἀδῖ τ διδῷ. μὲα δὲ Αθηγαίςες, κορίνιϑιοι, κοτὶ τροιξ ἥνιοι, καὶ Σικυώ-- 
γ1οιἠοἰσεύίαν . ἐπεῖτο δὲ πουτδργοίσαν διε λλίωες τοῦσ πολλοῦσ', τῆν μῆὺ,μαλο μέ- 
γον σ᾽, οὔ δὰ, κοὰ φόύγοντοις τῶν βουμθαρῶν, τὰς νῇ ἱο᾽ οὐέπρεσαν, κοι ὁ τεῖλον' ἃ 
ποῖν, τί λεϊίω προς ξαγαλοῦ τσ ἐο δν αἰγιαλόν, κοτὲ ϑησοιυρούΐς τινωσ χουμοτων 
ὅρον. ἐμπρή(θιν τος δὰ ὁ τε αϑονιοὶ τὰ ονῆ σ᾽, ἀπέπλεον, ἀπαικύμονοι ϑὲ ἐσ' Σα-- 
μον οἱ Ἑ λληνόϊο', ἐδ πλόύον το περὶ αὐοιςοίσιοο' τῆ τωνΐη;, κοὶ ὅποι χρεῶν εἶ τῆς Ἐλ 
λάδοσ κουτοικῆίθιι, τῆ ς,οὐ τοὶ ἐγκρατίες ἔσιχγο σἰὸ δὰ τωνέην ἀφᾶνφοαι τοῖσι βαρθοῖ 
ροισι, ἀδιωύατον γου ἐφαΐνεγ" στὸ νοις ἑωυτούο τὰ τώγων προνουτὴ αϑοιε Φρονρέον 
τας τὸν ποΐντοα χ ὀνον-κοὶ ἑωυτῶν μὴ προίουτη μλδων,τωναο᾽ οὐδὲ μάίω ἐλπίσαι ἔ- 
γον χοιέρου τοίο' πρὸς πῶν ᾿' ὅσων ἀποιλλω ἔξει . πρϑο' τοῦτο τελοπσοννησίων μὴν 
Ῥῖσι οὗ τέλεσι ἐδσι, ἐδόκεε ἢ" μυησδισνίντων ἐθνέων τῶν Ἐλλινικθν πο ἐμταύοιαύζα 
Ἰαςή (αν τοῖς, δοῦμε σίρ χοἶρην Τῶσι οὐ οικῇ σου, Αθηναζοισι δὲ οὐκ ἐδόκεε οὐΡ χν» Τῷ 
νἱΐω γυνέϑϑας αὖ ἀτοιτον, οὐ δὲ τιε λοξρννησίοισι “περὶ τῶν στρετέρων ἀποικιέων βου - 
Λδύειν- αὖ τιτεινόντων δὰ τουτέων, προϑύ μωρ εἶξαν δι τιελοπσουνήσιοι. Νὴ οὕτω δὴ Σὰ 
μάέους το,κοὰ χίους κοι Λεσὶθ τες, καὶ οοὺς ἄλλος νεσιώποιο', δὶ ἔτνγον συςρατευό-- 
μονοὶ τοῖσι Ἐλλησι, ἐς δ συμμαλανθν ἑποιήσανη», “αί σι το κουταιλαβόντοο Καὶ δριαῖ-. 
σισι ἐμ μέν το καὶ μὴ ἀπονοςήσεσγοιε “Ούηρυὸ δὲ κουται λαξόντες ὁρκίοισι, πσλεον πὰς 
πφύραο᾽ λῴθντερ' ἔτι γυὶ ἐδόκεον οὐ τε τὰ μάδωο' δύ ρήσειν.οὗηοι μῖὺ δὴ ἐπε λλυασόν 
ῥυ ἔτσλεου «τῶν δὲ ἀποφυγόν των βου βουγῶν ἐς τὸ ἄκρα τῆς Μυποΐλης κουτει ληϑέγ 
τῶν ζόντοωῦ ὁ πολλῶν, ἔγίις κομιδῇ ἐσ Σουβ δες τρρδυομῆδων δὲ πουτ᾽ δον, Μασίσες ὅ 
δουρείσυ