CARM- 
AD 
‘PC LYCEREN 
ODE. XII 
E ffatem nonam agimus uite 
Ex quo Mercede tua ontigit 
Vt non aiderem faucins igneo 
ICH, quo prafens mibi peétori 
Amor exituum durus inufferat 
Atq; ipfè lenatus premerer tamen 
Hoc perpetuo uulnere: Quod mibi 
Corde proprio foueo ctrius. 
Quo fine nitam ducere non uelim : 
Nec fi imperio orbis donarer, 
Hoc grato ualeam igne atrere 
Qui te non minus acris adurit, 
Quam mibi flammas uerfet in offibus. 
Nec tua me. tantum fpecies monet, 
Ant uariag admiror tantum, 
Quds bene tractas Palladis.artes, 
Nec uerborum mellifluus Lepos 
Ingenuo additus ufqs pudori 
Pertentat noby mentem eque : ut 
Inorrupta et non uiolabilis- 
vlla arte fides: quaq; uiaffim 
Me ftudiis obferuas mutuis, 
vt te paribus profequor Animisa 
Talis tu mea Glycere femper 
E