DE RE RVSTICA; 
nium Virgilium Maronem Veneremur. Qju quafi 
canon fuit pofterioribus fcriptoriba agricultura pcep 
ta petentibus ab eo uelut a lege quada,Q_uo uno Co 
Iumella pcipue cft ufus archetypo: qui Carmine rem 
rufhcam fecit eloquetem. Eaq; unus omniu maxime 
illuflrauit.qui tato maior efl hefiodo afcreo ! hoc feri' 
bendi genere apud graecos preftantiflimojquato Ma 
tua maior efl: afcra.Laudationibus Maronis ! prefen 
tia fuperfedebimustcuillius tata fit gloria ut nullius 
laude crcfcat. nullius uituperatione minuatur. Hoc 
unum obiter dixiffe contenti fimus Virgiliu tantum 
inter latinos poetas omn es excellere qtum inter mino 
tf Acllasluna fpledefcit.Cuinofauorpricipumno/ 
n.«.n conciliauit, Sed ingeniudiuinum eximia^ uir 
tutes fauorem principumSC populi comparaueiunt. 
Qjji hoc folus aficcutus efbut appcllatioe poetae V ir 
gilius apud latinos intelligatur. Sicuti apud grarcos 
Homerus/ficut nucupatione urbis roma figmficaf\ 
EA enim poeta haud dubie incomparabilis &C que ce 
teri omnes logo iteruallo fubfequantur. ut ueriflitne 
fcripfit Q^uitilianusiSd olim populus romanus audi' 
tisin theatro Virgiliiuerfibus furrexit uniuerfus, 3C 
prefentem fpedantemcp poetam tanq alterum augu 
flum efl ueneratus. Hic efl ille que oes feriptores cer 
tat! extollut.De quo Alcinius poeta fic fer ibit. 
De numero uatum fiquis feponar homerum 
Longe erit a primo quifqj fecundus erit.