908
|caussa], ut meliorem felieioremque dieat Phaedriam, quod in
potestate habeat omnem consultationem utrum velit mittere an
vero retinere nisus scripsit: Retinere an vero amittere. sed
Eugraphium aeeuratam Terentianorum verborum paraphrasin
proponere noluisse ex eo elucet quod et verborum retinere"
et amittere" ordinem. mutat et simplex anittere' exhibet com-
positi loco. quamquam igitur Eugraphii verba. eonieeturam
Umpfenbachii nullo modo confirmant, tamen fatendum est ex
anvero facile amare fieri potuisse. sed propius ad codicum
seripturae similitudinem aeeedimus, cum ex amare elieimus
an a (e, quae mea coniectura haud paullum stabiliri mihi
videtur eollatis versibus 506 et. 507:
Mihin domist? immo id quod aiunt auribus teneo lupum.
Nam neque quo paeto a me amittam neque uti retineam scio.
prorsus enim eum Bentleio plurimisque recentioribus editori-
bus faciendum puto qui versum 507 ad eius loci de quo agitur
similitudinem fietum rati proseripserunt. huius igitur versus
artificem v. 175 an a te' legisse manifestum est.
Gravissima corruptela, quam nemodum quantum video
animadvertit, inquinatus est Hec. 493:
"libi id in manu est ne fiat. L. Si sanus sies
Iube illam redire e. q. s.
in protasi enim eloeutionum hypothetiearum 'l'erentius semper
indieativo utitur, si verbum apodoseos est imperativus prae-
sentis, euius rei exempla collegit Liebig. in programmate
Goerlitz. a. 1863. p. 19. imperativus enim prorsus ratione ca-
ret, si protasis subiunetivo posito in dubitationem vocatur.
etiam Donatus in ,sies' offendit, eum dicit: si sanus sies
iube illam redire pro ,si sanus es'; nam aliter iubeas" dicere
debuit/ Vestigia autem veri servaverunt libri recens. Calliop.,
quorum plerique si sanus satis sies' exhibent et F.: si sanus
81
es satis" quibus nisus proposuerim:
Tibi id in manust ne fiat. L. S? satis sanus es
Tube illam redire e. q. s.