Full text: In Qva De Svbseqventibvs materiis accurate pertractatur (1)

!o53 Inflitudonum 
Deipara; ,& Chrifti Domini citra vlla comparationem, . 
cumulatiorem, & copiofiorem charitatem conftituir. 
Sed quid dicent ij Theologi,qur, vt ance iamdixi,fcn- 
ferunt,charitatem,in viajnon poffe in infinitu augeri? na 
iuftus homo, q, diu viuit,pot in charitate proficere. Rn- 
dent,iuftos hoies.fi perpetuo viuerent, eu tandegradum 
charitatis confecuturos,quo raaiorehabere no poffent at 
Deus lingulis,vitae certos terminos pfixit,intra quos pof- 
funt femper in charitate proficere Vltimo obijeies con 
tra S.Thomaid, quod dicit Auguft.lib. r.Retradt.c.r.Lo 
quensde charitate huius vitz.Sic iraqshoc accipiaf,tan 
qua plena didfta fit,qua maior effe non poffit,quiidiu am 
bulamus per fid€.Et in Enchir.ca. n i.JMfnuitur,inquit, 
cupiditas crefcete charitate,donec veniat hic ad tata .na 
gnitudine.qua maior e fle non poflit.Rndeo, in primo lo- 
co|Auguftinum loqui de charicate.cui diuina prouiden- 
tiacertum terminum conftituitsin fecundoloco eu ai lo 
qui de Martyrum charitate,de qua dixit Chriftus Dirus, 
maiorem hac dilcdlionem nemo habet, qua vt aiam fua, 
ponat quisproamicisfuis.Maioremdixit.vj opere,& fa ] 
£lo;quia bonum praetiofiffimum dat pro amicotnam alio 
qui intefione,& feruore, aditus charitatis in hac vita poc 
maioreffe in vno, quim in alteroMartyre : immd in in 
flo, qui Martyr non fit potefl maior effe 
Nono quaeritur, An charitas minui poffulQuIuis fenfe 
rintquida, leuiorapeccata, q venialia dicunt,charitate 
minuere: coi thconfenfu Theologorum receptum cft, no 
poffe minui charitatem Na fi veniale peccatum charita 
temex parte minuere pollet aliquado in totum auferre, 
quodquia alibi, cu de habitibus difputaremus lib.3.c.25 
q. i. abunde probauimus, ideo hic plura non dicimus. 
Decimo quaeritur, An lethale peccatum,vi fua,& natu 
ra;an merito tm charitatf expellat ? Dqat fune opiniones 
vna,docet,meritotrh expellere,quia charitas a folo Deo, 
tanquam efficiente in mentem infunditur,& coferuatur; 
ergo folusDeus ea delet,ac tollit. Eli enim qualitas quy- 
dafupernaturalis. Ita Scoius,Henricus, Ricardus,Durati 
dus.Gabriel,Maior,Almainus, & ali),quos lupra citaui, 
lib.3x.23 q.3 & lib.7x. 11. q.7.& 8 Altera opiniovult, 
mento, & natura perlechalc peccatam charitate exclu 
di,& perire.ItaS.Th.2.z.q.24.art. lo.ciufqi difcipuli, ea 
rationi dudti,qff lethale peccatum fuapte natura chari- 
tatiaduerfatur ■ fed contraria fuapte natura fe viciffim 
excludunt.Hanc quoq; quaiftione cum de peccatis.lib.4 
c i4.q.4.& 5 ■& cu de gratia 1 i.7.ca. i.y.q S. tradlaremus, 
plenius, & fufius,pro eius loci ratione diluimus. 
Vndecim6qua:ritur,Quot,&quy lint ea.quaecharita- 
4e diligi debent?S Th.1.2 q.25 ar. ii.Auguflinum lib. 1. 
dedodtr Chrift.c.25 .& 2 6. & Magilirum in3.d.zg. fecu 
tus,airellequatuor Deum,Nos iplos, Proximum,& Cor 
pusnolirumiqm horu vnumquodq» eft cyleftis beatitudi 
nis capax . Cetera vero diligimus amore concupifcetia:, 
ipfam quoq; charitatem, dic virtutes, qrh diligimustan- 
quam bona nobis vtilia,&commoda, & canqua apta,& 
idonea inftrumenta ad beatitudinem animat,& corporis 
confequendam In prsfentia tamen fotu agimus de Cha 
ritate inDeumspollea vero.cu de quinto Praecepto Deca 
logidifferemus.de Charitate in Proximu multa dicem*. 
‘Duodecimo quaeritur,Quot lint Charitatis adftus elici 
ti?Rhdeo,elfevnum internum,nempe amorem in Deum, 
qui eft voluntatis adlus . Charitas enim virtus cft, cuius 
sdlio in voluntate completur. Effedlus tamen charitatis 
funt multi,hi nimirumigaudium,pax,animorum edeor- 
dia,& coniundtio,mifencordia,& bencficetia. Pono mi 
fericordise ,& beneficentiae fune ca opera, & officia, quae 
adquatuordecim referuntur,quibusaliorum indigentia, 
tum animae,tum corporis 1'ubleuamus; de quibus breui- 
ter fuo loco tradftabo. 
De Peccatis, qua. charitati in Deum aduer 
fantur, Cap Iu I. 
P Rimum id in quaeftionem vertitur,quo tempore pra: 
cepto Charitatis cogamur elicere,& praefta/e amore 
io DeumlVaritf funt Theologorum lententia:. S.Thomas 
Moralium. 1054 
1.2 q.89.art.tf videturafferere, vnumqucmq;hocprsce 
pto,& lege copelh eo tpc, quo primum incipit vti ratio 
ne . At enim proffdftd difficile eft creditu hoiem tunde" 
geCharitatisadftnngi adhmoi adftumeliciendum,&16 
ge difficilius videtur,quod quidam S.Tho. difcipuli inde 
deduxerunt,debere hoies cuifmodi prycepti omiffioneni 
Sacerdoti,vna cum cyteris criminibus cofiteri.Scotus in 
3 .d. 17.q 3 .infinuatjhoc praecepto copelli nos ad elicien 
dum amorem in Deum dominicis diebus: cuius fniam le 
quuntur Angel.feriae q.40.& nu.42. Tabien ferisq.46.gr 
Charitasq.20 fexta conclufione. Verum id,vt Nauavr in 
Mah c, 1 i.n 7. cum Adriano,que citat, redle adnotauit, 
nulla ratione efficaci jfbatur. Sotus indicat li.2.de iuli! 
q-3 art.io.& lib.t.denat.&grat.ca.11.obligari nos eo 
tpe,quo aliquo infigni beneficio afficimur a Deo. At Na- 
uarr.hanc quoque fniam merito refellit, quia fi ad ali- 
quem aditum tunc typis lege naturae compellimur, iserir 
quo debitas gratias Deo,&agamus,& habeamus,coq# 
in nos beneficium liberaliter contulerit. Docet etiaSot. 
hoc praeceptum impleri,dum quis in adulta ytateBaptif 
mu m fufcipit.Sed certe Baptifmus tunc rite fufcipitur,fi 
quis attritus,non contritus ad Baptifmum accedat. 
Sunt, qui doceant hoc przcepto nos eo tpe teneri, quo 
patientia,& probitas noflra.ac virtus,grauiffime tentat. 
Sed neque ad hoc afferendum vlla rone compellimur.Ad 
eam etenim tentationem repellendam,alia fuppetuntre 
media, hyc nimirum, diuinam opem precibus inuocare, 
incumbere in ea officia,& opera virtutis,quam antiquus 
hoftis generis humani conatur nobis eripere. Alij docent 
hoc pryceptum femel in vita noftra vim fuam habere,vi 
de licet in extremo vitae tpe, aut in mortis periculo. Sed 
nec hoc vlla roneefficaci probatur,nec verifimileeft,tni 
praceptum femel tm nos obligare,dum viuimus. Praete^ 
rea exiflimant quidam,hoc praeceptotencrinoseotge, 
quoad aliquod Sacrum accedimus, vel fufeepturiillud, 
vel miniftraturhq. etiam fniam reijcitNauar. qrh ad Sa 
cramenta legitime fumenda,vel coferenda fatiseft,fi ac 
cedamus attriti, putantes bona fide nos effe contritos. 
, Alij dicunt faltem hoc praecepto nos adftringi,cutn ad 
’ facrolandlum Dnici Corporis, & fanguinis Sacrum acce 
dimus. Hoc etiam alijs non probatur: qm ad venerabile 
Eucharifliae Sacrum, iufta , & debita eft praeparatio, qua 
quis accedit poli facram peccatorum confeffionem cum 
plena male adtae vit^ deteftatione,quam probabiliter pu 
tat fe habere:ad Baptifmum verofufficit,fi quemfuoru 
peccatorum p^nireac Quidam,quos fecutus eft. Tabien. 
loco citato: putant ligatjnos hocpr?cepto,ctim lethalis 
peccati confcij,alteri Sacramentum miniftrare volumus 
ratione publici officij,quo fhngimur. At vero fi probabi 
liter credamus nos charitate t^ffe prseditos,nulla lege co- 
pellimur adeum adtum przfl^ndutii. Item Sacrorum mi 
niftri folum przcepto copellunt ep tpe, quo Sacramenta 
conferunt, ad id lethale peccatfim deteftandum, cuius 
fune confcij ■ Poftrema cft eorum fnia, qui volunt extre 
mo vitae ry?e charitatis pr^ceptqm fuam obligatione in 
ducere.Sic Angel.Tabien.Nauar Sot. locisfupra citatis, 
& alij. Quorum tamen fniam ea ratio videtur nonnihil 
poffe infringere,infirmare,&; euerrere, qff aliquando ac 
cidit,vt is,qui vicinus eft morti, iuftus fit vir, gratia,& 
charitate praeditus, aucfaltem probabiliter opinetur, le 
Dei charitate minime amiliffe. Prxterca, quid fi aliquot 
ante obitum diebus, fuerit oia fua peccata ricecofellus, 
& deteftatus? Arbitror fane,hofce a udiores folum docere 
voluiffe,eo tpe effe ex. praecepto, & lege adtum charita- 
tis praeflandum, quando quis eft lethalium criminucOn- 
fcius.Sed nec hoc omnem ex animo plane dubitationem 
euellit; quoniam tunc pynitentiae praecepto obligamur 
adpeccata omnia odio habenda, & detcftanda : quod 
quia fine adftu charitatis in Deum pracftare , vt oportet, 
non potfumus,ideo ad adium charitatis adftringimur ra 
tione przcepti pcnitemias,non autem przcisc lege chan 
tatis . Nos autem in praefenti quaerimus quo tempore 
praecise pryccptocharitatis cogamurelicere amorem ia 
Deum.Profedtd videtur (vt quafflionem foluamus)eiuf- 
modi pryceptum effe conllicutu , eo modo, quo diximus 
effe datum, & impofitum d i u i ni tus fidei praeceptum, cc 
fpei : nimirum tanquam remedium ad iuftificatronem 
' impij: quare ijs temporibus fuam obligationem affert,
	        
Waiting...

Note to user

Dear user,

In response to current developments in the web technology used by the Goobi viewer, the software no longer supports your browser.

Please use one of the following browsers to display this page correctly.

Thank you.