Dc Infinito. 
1 47 
§. IV. 
Conclufio . 
8. Infinitum in altu , [eu ut vocant, 
Categorematicum in creatis repugnat in 
quolibet genere . 
Probatur primo univerfaliter . Quid 
quid eft creatum , neceftario eflentiali- 
ter c £1 finitum; ergo Infinitum & Crea 
tum repugnant. An. eft nuper jam pro 
batum & demonftratum . Licet autem 
videatur, pofte mentem fine contradi- 
ftione excogitare Infinitum , imo dc Ma 
thematici exhibeant demonflrationes , 
quibus probatur v. g. quod una linea 
poffit protrahi in infinitum , tamen hoc 
evenit, quia concipitur Infinitum in ra 
tione tantum negationis, non attenden 
do ad pofitivum . Negatio autem cer 
te non habet finem , feu eft talis ma 
ligna; naturae , ut tollat omne , quod 
affirmari poffit , Ita ut nihil determi 
net , & nihil pofitive dc certo fignifi- 
cet . Ut autem ejus determinatio feu 
fignificatio affignetur , attendenda eft 
ejus affirmatio oppofita ; nam ut bene 
dicebat Arifl. z. Perhierm, in fine , & 
4. Met. tex. 16. recitatus a Scoto 1. 
d. 3. q. z. §. In prima queefi. dc opti 
me expolitus : Negatio non cognofcitur 
nifi per affirmationem. Si igitur in his 
affirmationibus attenderetur ad Infini 
tum affirmativum dc pofitivum , tunc 
utique tamquam a repugnantia flatim 
mens refiliret ab Infinito , dc Mathe 
matici defifterent a fuis conatibus ut- 
pote incertis dc futilibus. Nam imagi 
nentur utique lineam negative infini 
tam , fed ubi eft fpatium in creatis , 
in quo ducatur illa linea ? Quis fpa 
tium infinitum creavit , dc quis in in 
finitum illam lineam ducet ? Tandem 
fi inter creata eft illa linea , quomodo 
creatura; limitationem excedere pote 
nt? His inquam primis principiis mens 
non bene inflruffa phyfice poterit con 
tineri & edoceri in illis fuis puris ne 
gationibus . 
9. Probatur fecundo contra Infini 
tum in fubftantia leu in fpecie , quod 
ut indemonflrabilc 3 priori dimittebat 
Maflrlus cii. n. z-j. Licet fubftantia feu 
fpecies non fufcipiat magis dc minus 
ut qualitates, nam unus homo non eft 
alreio magis homo ; tamen habet per 
fectionem efteniialem , perquam eftln 
gradu eminentiori quam alia ; dc fio 
Angelus nobilior eft homine , Homo 
bellua , Bellua planta , dc Planta Iapi 
de ; five poflea hoc ftatuatur in ejus 
differentia fpecifica , qua; pratftat aliis, 
uve in undamento plurium perfecTio- 
num, quas ipfi poftunt quam aliis com 
petere . Atqui implicat in hoc dari in 
finitum , dc quare ? Quia deveniretur 
ad rationem ipfius Dei , qui nimirum 
habet eflfentiam infinitam, qua; dc be 
ne dicitur pelagus omnium perfetftio- 
num a Damafceno I. 4. de Fide c. 9. 
dc fic neceffario deperderetur ratio crea 
tur* : quod utrumque repugnat , nam 
alter Deus , dc creatura non minor 
Deo implicat . Ergo hoc Infinitum in 
fubftantia feu in fpecie repugnat. 
Confirmatur. Utcumque poftet Deus 
femper magis petfeflam iubftantiam 
creare , nunquam tamen creare poffet 
juxta omnern fuam potentiam infini 
tam , quia ut praenotavimus , tunc fa 
ceret ad extra aliquid fibi aequale , quod 
repugnat. Sed creatura faita non juxta 
potentiam infinitam jam non eft infi 
nita, fed finita; ergo nequit dari illud 
Infinitum fubftantia. feu in fpecie. 
10. Probatur tertio contra Infinitum 
in quantitate , qualitate , dc numero, 
in quo video omnes procedere ex folis 
inconvenientibus, quae ideo non primo 
probant . Probatur inquam a priori ex 
iis , quibus univerfaliter Infinitum in 
creaturis repugnare demonftratur, nam 
idem de omnibus dc fingulis repeti de 
bet. Piseterea hoc quodlibet Infinitum 
effet juxta omnem poffibilitatem, ideft 
juxta omnem poffibilem quantitatem ,