i6 Differ talio 11. Trokgomem
ra ob fublimitatem ineffabilem fuse ar
tis , unde de illis nonnili infipidas &
falfas homines (ententias ferre pofsunt:
fjcuti cum explicatur in figura orbi
culari , vel oblonga, vel pyramidali &c.
particularum firudura in aqua , in oleo ,
in aere &c. , vel etiam in ipfa mate
ria prima: contra quas imaginarias pi
cturas nos ideo femper flabimus. Mul
ta poflea non opificii ratione , fed or
dinis Deus difpofuic ; & qui vult in
his cafibus ad mechanifmum recurrere ,
& non ad ordinationem fupremam Con
ditoris , qui tales exigentias pofuit in
entibus , liquido defipit , de decipit .
Multa demum , quse difpofuit , voluit
exequi per mechanifmum ; & tunc qui
ad folas confugit exigentias , & artem
divinam, fi fieri potefi, non explicat ,
a munere & nomine Philofopbi aper
te decidit . Sic poffet fieri concordia
inter veteres & recentiores, nifi forte
plus placeat bellando adoriri naturam.
$• v.
Canon III,
Vis , & virtus varia donata efl na
tur ce .
it. Conveniunt tandem cum veteri
bus recentiores in hac re de viribus &
virtutibus admittendis & addendis na
tura;; cc fi interrogentur quid ifla fint ,
concedunt elfe perfediones a Condito
re immiffas & infixas huic& illi en
ti , vel ad fui vel ad univerfi con-
fervationetn feu ordinem. Poterant se-
quali & eodem penitus amplexu acce
ptare inclinationes & exigentias , quo
niam & i pios fo Io diverfo reflexu idem
omnino dicunt. Imo forte nirnis sequo
moderni vires iflas enumerant, feufal-
tem eas aliquando, quas nos adoptare
refugimus. Ita leges naturae & ipfi ul
tra mechanifmum confiteantur necefle
efl . Horum autem vocabulorum fen-
fum enucleemus , ne detineamur in
aequivocis . Vis efl robur cerrum , &
ad aliqua determinatum , quod addi
tum efl potentiae, fi efl vis atfliva, ut
vis ad natandum , ad volandum &c.
vel additum fubjedo , fi efl vis paffi-
va , ut vis tefiflendi violentiae feu aflui
contrario cogenti fubjedum contra pro
priam inclinationem, ut refiflentiafer
ri centra validos idus. Si confideretur
folum major vel minor gradus , haec
efl illa Naturalis potentia vel impoten
tia difla ab Arifl. & a nobis expofna
in hog. tr. 2. q. 2. n, 20. Si de ipfa
vi fu fermo , efl perfedio potentiae ve!
fubjedi. Haec fecunda vis , fcilicet fub-
jedi a Nevvtono /. 1. Pbil. Nat. Prine.
Mat. appellatur Vis inertice . Vis por-
tentofa , & nuncupatio fui ipfius de-
vorativa: nam vis tollit inertiam , &
inertia obtundit vim. Alii melius eam
vocant Vim rejiflentice , ve! reaBionis:
quatenus fubjetflum ad vim contrariam
refiflit, ne dimoveatur a fuo flatu , vel
impetu reagit in contrarium agens, ut
illud a fuo flatu & contradidione di
moveat . Et ecce plufquam feciflent Pe
ripatetici , concertatio inter hofles, &
congreflus, & aggreffus . Nos pro op
portunitate magis naturaliter Audebi
mus rem explicare. Nunc fufficit evi*
cifle caulTara de multiplici vi naturae,
quae fimul inclinationes & exigentias
naturae perfuadet .
12. Virtus naturalis vero perfedio prae-
cifa efl alicujus entis ad peculiare e-
xercitium in fui vel alterius bonum.
Virtutes varias in belluis confpicere
pores. Leo ad bellandum virtutem ha
bet , canis ad venandum $cc. Sed m
homine virtus efl excellens, perquam
& eflentialirer diftinguitur, nempe ra
tionalitas . Potefl enim vinus hujufmo-
di naturalis elfe vel conflitutiva ,
iblum proprietas effentiaPs. Nam vir
tus accidentalis ex aduum frequenta
tione habitualiter acquiritur, vel addi
tur a Conditore liberaliter huic vela'
teri individuo , v. g. virtus canendi >
facilitatis ad unam vel alteram a rtem
aut