DE PECCATO ORIGINALI.
A49
»9 l -
»54.
pleflendos , Ut eis nonnafci potilis expediret. Et fi
paulo infra .• Quis dubitaverit parvulos non ba-
ptiz,atos , qui fioCum habent originalepecatum , in
damnatione omnium levi/fima futuros? Q^ua, qua
lis , & quanta erit, quamvis definire non pojfimj
non tamen audeo dicere , quod eis , ut nulli ejfcnt,
quam ut ibi ejfent, potius expediret. QTbus vcr _
bis non folum luam hac in re dubitationem 5c
anxietatem declarat, fed etiam magis propen
det Sc inclinat in noftram fententiam : docet
enim hanc Chrifti Domini de proditore Juda
fententiam, melius erat illi fi natus non fuijfet,
non polle parvulis accommodari: quod faifum
effer, fi illi poena ignis torquerentur; nam licet
nonelfe fecundum (e non fit appetibile , urpo- B
te pura boni privatio , bene tamen inquantum
eft alleviativum cruciatus 6c pcena: , ut docet D.
Thomas in fupplem. qu. 98. art. 3. Item lubdit
Auguftinus, tales parvulos ejfe in damnatione
omnium levifiima futuros; quod non ellet verum,
li aliquam poenam fensus fuftinerent : econtra
vero ii a poena lensus immunes fint, mitior pro
cul dubio & tolerabilior erit eorum damnatio.
Addo quod idem S. Dobtor lib. 3. de lib. ar-
bit. cap. 13. ait quod Sicut vita ejfe potuit me
dia inter recte faEtum atque peccatum , ita &
poteft darifententia Judicis media inter pramium
atque fiupplicium : Sed ii parvuli paterentur poe
nam damni & fensus , illorum lententia non
elfet media inter praemium & fupplicium, ut de £
fe patet: Ergo ex mente Auguftini , parvuli fola
poena damni puniuntur.
Nec valet fi dicas , fententiam parvulorum
ideo ab Auguftino mediam inter praemium Sc
fupplicium conflatili, quia mitiori poena quam
adulti puniuntur. Non valet,inquam,nam etiam
inter adultos unus mitius alio punitur, & ho
mines mitiori poena quam Daemones regulari
ter loquendo funt puniendi; & tamen nemo di
cet adultum mitiori poena puniendum, vel au
diturum mediam fententiam inter praemium &
fupplicium: Ergo li parvuli poenam fensus &
damni paterentur , male Auguftinus alfereret
mediam elfe inter praemium & fupplicium par- I
vulorum fententiam.
Objicies tertio: Parvuli in hac vita puniun
tur pcena fensus : Ergo & in alia. Antecedens
conftat ipsa experientia , qua videmus parvulos
in hanc lucem prodeuntes, morbis, doloribus,
morti , aliifque praefentis vita: mileriis elle ob
noxios. Confequentia vero probatur : Si parvuli
pcena fensus in hac vita punirentur , Sc. poft
mortem effent ab illa immunes , fequeretur cos
elfe melioris conditionis poli; mortem,quam an
te mortem : Sed hoc videtur abfurdum : Ergo
Sc illud.
Refpondeo diftinguendo Antecedens : Parvuli ^
in hac vita puniuntur pcena fensus, per acci
dens, concedo Antecedens: per fe, nego An
tecedens, 5c Confcquentiam.
Explicatur folutio : Mors Sc alii corporales
defedtus non funt poena per fe taxata pro culpa
originali, fed tantum carentia originalis jufti-
tiae , qua: immortalitatem &: impaffibilitatem
prsftabat , ac proinde illafublata , fequuntur
mors & aerumnae temporales feu corporales, in
virtute agentium naturalium : in alia autem vita
nihil aget virtute naturae, fed fecundum ordi
nem divina: juftitix , five in animam , five in
corpus : quare ut pcena fenlibilis relponderet
in alia vita originali peccato, deberet hoc fieri
Totn. III.
ex ordinatione divina, prxdidfam pcenam ta
xante, Sc delimante per le ad illius punitio
nem. Unde ad probationem conlequentiae, ne
ganda eft lequcla Majoris: licet enim parvuli
in hac vita corporales aerumnas fuftineant, Sc
poli mortem fint ab illis immunes , non ta
men fequitur eos elfe melioris conditionis poli
mortem , quam ante mortem ; quia melius elt
omnes fultinerc miferias cum aptitudinc ad vi
dendum Deum, Sc illo fruendum , quam omni
calamitate pofitiva carere, fine hujufmodi ap-
titudine.
Objicies quarto: Si tantum pcena damni de
betur originali peccato , fequitur quod adul
tus , qui decedit ex hac vita cum peccaro ori
ginali Sc adtuali mortali , non meretur plus poe
na: , quam ille qui moritur cum folo adtuali
mortali : Sed hoc videtur abfurdum : Ergo Sc
illud. Sequela Majoris probatur: Per peccatum
adtuale mortale adultus incurrit totalem priva
tionem vifionis beata:: Ergo fi peccato originali
poena tantum damni, feu privatio vifionis bea
ta:, debeatur, non plus incurrit poena:, qui cum
peccato originali Sc adtuali mortali decedit,
quam qui moritur cum folo originali.
Relpondeo morientem cum peccato driginali
Sc adtiiali fimul , mereri plus pcena: damni in-
tenfive quodammodo , quia meretur pcenam
damni duplici titulo totali, &: pcena damni in
tenditur moraliter , quando ex multiplici titulo
tanquam caufa totali debetur: quemadmodum a
ut ait D.Thomas in 4. dift. 18. qu. 1. ar. 3. in fine ,
magis excommunicatus eft qui committit plura
dediverfa peccata, quorum lingulis annexa eft
major excommunicatio , quamvis qualibet mar
jor excommunicatio fit totalis privatio bono
rum communium Ecclefne.
Objicies ultimo : Veniale peccatum , quod
levius eft originali, in altera vita punitur pce
na fensus: Ergo multo magis originale eadem
pcena punietur.
Sed nego confequentiam , Sc paritatem : nam
peccatum veniale , quamvis fit levius originali,
eft tamen voluntarium voluntate propria, Sc ha
bet aliquam convcrfionem Sc dcledbationem in
ordinatam , feciis autem peccatum originale :
unde cum poena fensus correfpondeat proprite
voluntati, Sc converfioni ac deledtationi inor
dinata:, non mirum fi illud inaltera vita pcena
fensus puniatur, iftud vero fola poena damni.
§. IV.
Refellitur opinio Bellarmini,
D ico fecundo, pueros cum originali ex hac
vita migrantes , nullo affici dolore, vel tri-
ftitia interiori, ob carendam beatifica: vifionis.
Ita D. Thomas locis fupra citatis.
Probatur primo ex SS. Patribus : nam Grego-
rius Niflenus fupra relatus ait, quod immatura
mors infantium demonfirat neque in doloribus &
mcefiitia futuros ejfe eos , qui fic vivere defierunt.
Et Auguftinus loco fupra citato afferit pcenam ,
qua punitur originale peccatum, omnium mi-
tifllmam elfe ; quod effet faifum , fi ratione bea-
tirudinis amiflie parvuli dolorem Se triftiriam in
teriorem fentirent : ut enim docet Chryfofto-
mus homil. 2.4. in Matth. Sc homil. 47. ad po
pulum Antioch. dolor quem damnati fentiunc
ob amiffam beatitudinem , major eft dolore fen-
fibili ab igne inferni caufato.
L 11
1 9J*
196.
197»
198.