DE EFFECTIBVS PECCATI. 
18. 
?,C). 
p. 
31. 
Vifp. 2 
*n. 3. 
V- 
ii- 
tur ab a diu peccati proterito, fcd ex aliquo ter 
mino intrinleco ab ipfo in anima peccatoris re 
lido, Sc in ipfa habicualiter permanente, donec 
per gratiam juftificantem tollatur. 
Confirmatur a fimili: Ita fc habet quoad pra:- 
fens denominatio peccatoris Sc injufti ad for 
mam ex qua oritur, ficut oppofita denominatio 
jufti Sc fandli ad formam unde fumitur : Sed hxc 
fecunda denominatio, exeo quod exprimit fla 
tum fubjcdli, Sc modum elfendi in illo fixum Sc 
permanentem, nequit defumi ab aliqua opera 
tione vel a diu fecundo, quantumvis optimo Sc 
perfedlo, fcd folum a gratia juflificante , qu£E eft 
forma habitualis Sc permanens: Ergo neque illa 
prima poterit ob eandem rationem defumi ab 
adtu pravo & peccaminofo, fed folum ab aliqua 
ratione , qux iit habitualis Sc permanens, qualis 
eft gratia: privatio. 
Confirmatur amplius : Ab habitu vel forma 
permanente non poteil fumi immediate deno 
minatio exprimens tendentiam Sc motum, uti eft 
denominatio peccantis, vel denominatio meren 
tis : Ergo neque ab eo quod eft tendentia Sc mo 
rus, ficut fune peccatum adluale, Sc adtus chari- 
tatis , fumi poterunt denominationes exprimen 
tes perrrianentiam Sc flatum,uti exprimunt de 
nominatio peccatoris, Sc denominatio jufti. 
Dico tertio, maculam peccati, fcu peccatum 
habituale, non efle habitum inclinantem volun 
tatem ad bonum commutabile ut ad ultimum 
finem. 
Probatur primo, ex D. Thoma in 4. dift. 18. 
qu.i. art. z. in fed contra, ubi fic difeurrit : Ex 
peccato non remanet pofitive aliquid in anima, 
nifi difpojitio vel habitus, qua conjequuntur pec- 
catum ex parte aedus, ex quo aliquid ponit: Sed 
maciilanen eft difpojitio ex attu caufata, nec ha 
bitus ■, quod patet ex hoc quod difpoftio & habitus 
poffunt fine gratia definii per contrariam confiue- 
tudinem.,,. macula autem fine gratia non aufer 
tur : Ergo macula non ponit aliquid pofitive in 
anima. Addo quod per juftificationem tollitur 
omnino macula,& tamen non tolluntur omnino 
prava: difpofitiones Sc habitus vitiofi : Ergo ma 
cula non eft prava aliqua difpofitio vel habitus. 
Probatur fecundo : Finis ultimus peccatoris 
eft bonum proprium Sc privatum ipfius, ut pate 
bit difputatione fequenti: At circa bonum pro 
prium Sc privatum nullus conftituitur habitus, 
cum voluntas, utpote inclinatio totius fuppofi- 
ti, fit circa tale bonum per fcipfam fufficienter 
determinata, ut in tradlatu de virtutibus often- 
fum eft: Ergo macula peccati non poteft confi- 
ftere in habitu inclinante voluntatem ad bonum 
commutabile ut ad ultimum finem. 
Probatur tertio : Habitus convertens volunta 
tem ad ultimum finem, debet illam fibi fecun 
dum omnes inclinationes &affedus fubjicere, 
camque adaequate & totaliter tali fini fubordi- 
nare; cum ratio ultimi finis fine tali fubjedione 
& fubordinationc falvari nequeat : Sed nullus 
habitus a voluntate produdus poteftid praeda 
re, cum fic minoris & inferioris virtutis quam 
ipfa voluntas, ficut omnis effectus a’quivocus 
eft inferior fua causa: Ergo macula peccati non 
poteft confidere in habitu a voluntate produdo, 
ipfam inclinante fcu convertente ad creaturam 
tanquam ad ultimum finem. 
Confirmatur: Idcirco habitus charitatis po 
teft convertere noftram voluntatem ad Deum 
ficut ad finem ultimum, quia cum non fit ejus 
Tom. III. 
4S? 
-A effedus, neque virtute aut adibus ejus acquifi- 
tus, fcd participatio voluntatis divinae, Sc a Deo 
infufus , eft omnino fuperior ipfa voluntate, 
quam convertit, Sc hac ratione poteft eam fibi, 
& Deo ut ultimo fini adaequate fubjicere: Ergo 
cum habitui malo hxc fuperioritas refpcdu vo 
luntatis peccantis nullo ex capite poflit accide 
re , non eft quo pado eam plene fibi fubjiciat, Sc 
ad creaturam tanquam ad finem ultimum incli 
net Sc convertat. 
Denique fuadetur conclufio : Habitus non 
generantur, nec deftruuntur,nifi per plurcs adus 
repetitos , ut communiter docent Philofophi: 
Sed macula peccati per unicum adum peccami- 
nofum caufatur in anima, Sc pe r unicum chari- 
P tatis Sc contritionis adum deletur: Ergo non eft 
habitus. 
Dico ultimo, maculam peccati mortalis, feu 
peccatum habituale, quatenus eft morale , elfe 
privationem nitoris gratia: fandificantis, cum 
refpedu ad adum peccati prascedentem , a quo 
caufatur. Iraexprefse docet S. Thomas variis in 
locis: Nam hicqu.86. art. 1. ad5.fic ait: Ma 
cula non eft aliquid pofitive in anima, nec figni- 
ficat privationem folam , fcd fignificat privatio 
nem quandam nitoris anima in ordine ad fuam 
caufiam, qua eft peccatum : & ideo diiterfa pec 
cata diverfds maculas inducunt. Et eft firnile dc 
umbra, qua eft privatio luminis ex objedo alicu- 
jus corporis , & fecundum diverfitatem corpo- 
(3 rum 0i 1 edorum diverfifleantur umbra. Et in 4. 
dift. 18. qu. 1. art. z. Ipfa macula (inquit) quan 
tum in fie eft, nihil ponit de effentia fua nifi. priva 
tionem gratia ,fed ponit ut caufiam obftaculum pec 
cati , quod obftat ad gratia receptionem,&propter 
hoc etiam macula, tenebra dicitur. Item qu. 3. de 
potent.art.fi. ad Z5. fic habet : Dicendum quod 
maculain anima non ponit naturam aliquam ,fied 
folum gratia privationem, tamen cum refpcdu ad 
alium peccatipracedentem , qui hu jus privationis 
caufa fuit, vel effepotuit. Ex quibus locis non fo 
lum habemus quod macula nihil pofitivum di 
cat j fed etiam quod fit privatio gratia: cum con- 
notationc ad fuam caufam , fcilicet peccatum 
D adluale prxceders: fi enim effer privatio fine 
prxdido ordine, cum omnia peccata conveniant 
exparte averfionis & privationis gratia:, fcquc- 
retur quod omnium peccatorum effer una macu 
la, quod eft abfurdum : tot enim funt maculae, 
quot peccata adualia qux committuntur, ut 
infra dicemus. 
Poteft etiam fuaderi conclufio ratione : Primo 
quia id quod primo Sc per fc excluditur per jufti- 
cationem , eft macula peccati, feu peccatum ha 
bituale ; cum juftificatio impij fit remiffio pecca 
torum, ut oflendit D. Thomas infra qu.113. art, 
1. Sed quod primo Sc per fe per juftificationem 
excluditur, eft privatio gratis , cum ejus infufio 
g fit terminus ad quem juftificationis, ut Theologi 
docent in tradlatu de gratia, unde S. Dodlor ibi 
dem art. z. ait quod non pojfet intelligi remifiio 
Culpa , fi non ad effet infufio gratia : Ergo macula 
peccati,fcu peccatum habituale, in privatione 
nitoris gratis fandificantis confiflit. 
Probatur fecundo : Per illud homo conftitui 
debet peccator Sc injuftus habirualiter , cujus 
oppofitum conftituit illum habitualiter fandum 
& juftum ; cum denominationes oppofita: a for 
mis feu rationibus oppofitis petenda: fint: Sed 
gratia fandificans immediate conftituit homi 
nem fandum Sc juftum habitualiter: Ergo ejus 
M mm 
34* 
35* 
57"