150 Recoli. Ilf. fuper Part. L Gap. L & II. Supplem*
RESP. III. Ut Martyrium hos effectus operetur in adul
tis, requiruntur quatuor conditiones: I. Vera fides. 2. Pia
intentio tolerandi mortem pro Deo. 3.Mors violenta, vel
faltem vulnus lethale, in odium Dei, vel Religionis Chri-
ftianas, vel alicujus virtutis, 4. Dolor fupernaturalis depec-
catis commiffis . Primum patst ex illo Hebr. 11. Sine fide
impoSfibile eji placere Deo ; efl enim fides bafis & funda
mentum juftificationis; unde li haereticus vel infidelis etiam
pro defenfione alicujus veri Articuli moriatur, nec efl: Mar
tyr, nec gratiam Martyrii conlequitur . Secundum pariter
liquet ; Deus enim neminem falvat, nili volentem , unde
ficut ad receptionem validam Baptiftni in adultis requiri
tur ad minus intentio fufcipiendi, ita etiam ad Martyrium
cum effectu, & quidem intentio fupernaturalis, feu exmo-
tivo fupernaturali, quia alioquin non conftitueret mortem
Chriftiani qua talis, fed Philofophi; attamen fufficit habi
tualis, five femel habita , & non retradata , licut in fu-
fceptione Sacramentorum. Tertium, quod fufficiat mors il
lata ob aliquam virtutem, patet rurfus exemplo S. Joannis
Baptiftae, qui folummodo in odium virtutis, & veritatis ,
quam libere praedicabat , fuit ab Herode occidis. Simile
exemplum habemus in aliis Martyribus, veluti ThomaCan-
tuarienli, Joanne Nepomuceno &c. Debet tamen effe illa
ta violenter, & non repugnati-, quia morientes folum mor
te naturali, licet ex caufa pia, uti & milites in bello fi<
dei occumbentes, non funt proprie Martyres, etfi haud du
bie plurimum mereantur. Qiiartum patenter definit Conci
lium Tridentinum SejJ, 14. cap. 4. dicens , quovis tempore
dolorem fuiffe neceffarium ad impetrandam commiffbrum
veniam peccatorum, & conflat a paritate Sacramentorum
Baptifmi , & Poenitentiae , quae quamvis per fe inflituta
iint ad conferendam primam gratiam ex opere operato ,
nihilominus pramequirunt aliquem dolorem fupernaturalem
de peccatis commliiis.
An vero, & fub quibus conditionibus in Martyre fuffi-
ciat attritio fupernaturalis, relolvimus ex P. Sporer Recoli.
<]■ Qtuer. i<5. Refp.2. vel vide ipfum P. 3* Theol. Sacram, c.2.
ii- i6i.is<feq. Suppi, a n-l2ff.
QUAERES XXIII. An per Baptifmum janguinis etiam
Parvuli feu Infantes pojfwt jufiificari , is* falvari, & quo
modo?
RESP.I. Poflunt&ipfi per martyrium, feu Baptifmum fan-
guinis juftificari & falvari; dicitur enim Mare. 1. univerfa-
jiter: Qui perdiderit animam fuam propter me, is, Evan-
gehum, falvam faciet eam. Accedit , quod & ipfi Parvuli
fic re ipfa commoriantur Chrifto, quod in Baptifmo aquae
folum fic figuraliter. Unde Eccleiia SS. Innocentes, & alios
in Lege Gratis pro Religione Chnftiana occifos, venera -
r.ur ut Martyres.
RESP. II. Ut parvuli cenfeantur Martyres , requiritur
mortem iifdem violenter illatam fuiffe in odium Dei , vel
Chrifti, vel Chriftianae Religionis, in qua nati funt ; quia
ut ait Auguflinus, Martyrem non poena facit i fed caufa ;
poena enim communis eji latroni is, Martyri, Haeretico is. Ca
tholico, fed caufa di/par. Unde de SS. Innocentibus dicit Ec-
clefia in Collecta: Deus, cujus praeconium Innocentes Mar
tyres non loquendo, fed moriendo confejft funt. Alias tamen
conditiones, fupra in adultis requifitae in Parvulis, utpote
impoffibiles, non requiruntur.
RESP. III. Singulare efl , quod Infantes etiam in utero
Matris occiir in odium Chrifti vel Religionis, iint veri Mar
tyres, & falventur. Quia adhuc verum efl , quod perdant
animam fuam propter Chriftum, & Evangelium. Idque ii
Tyrannus eos intendat occidere, fatis certum efl ; proba
bile autem, fi etiam non intendat, fed folam matrem in
odiam Chrifti occidere, nefeiens effe gravidam ; quia Ra
tio prior adhuc pugnat . Cur autem parvulus in utero ma
tris nequeat baptizari, ratio diipar patet; quia non eftea-
pax Ablutionis, ficuti Occifionis. Suppi.an-138.
QUAERES XXIV. Quid de benedifiionibus in Ecclejia con-
fuetis fit fciendum ?
RESP. I. Benedictiones alias funt public <e , feu quas ex
Ecclefiae inftitutione ab ejus Miniftris fuper perfonis, &
aliis rebus fenfibilibus pronuntiantur: aliae privatte, quae a
quolibet fideli erga alterum fieri poffunt, & ordinarie fiunt
per fignum Crucis. Et utriufque generis benedidtionumuti
litas ex perpetua Ecclefiae praxi & multiplici effcdu con
tra daemonis infeflationes, & corporalia etiam pericula pro
bari poteft. Benedidiones publicas aliae funt Verfonarum ,
puta Abbatum, Virginum , Sponforum , Populi &c. Alias
rerum, e.g. Aqua, vini, olei, domus , vaforum & orna
mentorum Ecclefiae ipfarumEcclefiarum &c. Item quaedam
funt ConjUtutiva , quibus res in effe facro conftituuntur,
ita ut ad profanos ufus applicari nequeant, ut efl benedi-
dio aquae, olei, Ecclefiae &c. Alias folum Invocativa, quae
lolum adhibentur ad invocandum fpeciale Dei auxilium
circa prasfentiam vel ufum talium rerum , veluti benedi
ctio ciborum, domorum &c. Item aliquae fiunt cum facra
Unctione, ut confecratio Ecclefiae, Altaris, Calicis, Patenae
dcc. Aliae fine Unctione, ut aquas, falis, veftium &c.
RESP. II. Benedictio publica efl actus MinifteriiEcdefia-
ftici, & ita nonnifi ab Ecclelias Miniftris fieri poteft . A-
gnos Dei cereos benedicit folus Summus Pwitifex. Benedi
ctiones cum facro Chrifmate fieri folitae pertinent ad fo-
los Epifcopos; niliquod aliqui Abbates quaedam ex hiscon-
fecrent aut ex privilegio, aut ex confuetudine praelcripta.
Ad folum etiam Epifcoputn de Jure communi fpectac be-
nedidio Paramentorum Miffae; ex privilegio tamen fpecia-
li, cui nondum derogatum eft, etiam id faciunt Superiores
noftri Ordinis Generales , Provinciales, & Locales , tam
pro fuis, quam pro alienis Ecdefiis, ut habet Praxis. li-
dem etiam reconciliant Ecclefias fibi fubjedas ex Privile
gio Leonis X. in ablentia, interveniente morte Epifcopi .
Alias benedictiones rerum prasftant quicumque Presbyteri ,
uti & benedidtiones perfonarum , nili de Jure vel confue-
tudine Epifcopo, veluti Abbatum , & Virginum , aut Pa
rocho, uti fponlorum, refervatae fint. Suppi.an. 144.
RESP. III. Si aquas benedictae alia non benediCla, ve!
oleo confecrato aliud nonconfecratum admifeeatur, totum
cenfetur benedictum, dummodo id, quod admifeetur, fitin
minori quantitate, quam alterum, cui admilcetur; quiafa-
crum tanquam dignius, trahit poft fe non facrum. Ita fta-
tutum in Cap. 3- de Conflerat. Ecclef. Suppi., n. 150.
RESP. IV. Nulla poteftate humana permitti poteft , ut
res per benedictionem conftitutivam facra effeCta , quam-
diu talis manet, ad ufus profanos applicetur ; quia ipfum
Jus Divinum naturale exigit, ut SanCta Sande tradentur.
Ipfum tamen Cone. Trid. Ssff.2t.de Ref. cap. 7. permittit li
gna & lapides Ecclelias dirutae converti in ufus profanos,
non fordkkjs; & Congregatio Cardinalium declaravit , la
pidem Altaris fraClum polfe libere vendi; unde patet, quid
in ftmilibus refolvendum. Vide etiam, quas diximus. Re
coli. 2. q. 42. & Suppi, n. 151,
QUAERES XXV. Quid fit Exorcifmus, isnquid fitExor-
cijhe cbfervandum ?
RESP. I. Exorcifmus eft fermo increpationis contra im
mundum fpiritum, in Energumenis, feu Catechumenis fa-
Ctus, per quem ab illis diaboli nequiffima virtus, & inve
terata malitia , vel violenta incurfio expulfa fugatur . Alii
immediate diriguntur ad diabolum per modum Imperii, &
adjurationis, ut nocere defiftat; alii immediate ad res ina
nimatas cum quadam adjuratione , ad Deum per modum
obfecrationis, ad creaturam vero per modum Imperii vel
compulfionis, ac demum ad diabolum per modum Imperii
relata.
RESP. II. Exorcifta in praxi debet advertere 1. Utrum
moleftia hominis aut pecorum , fit re vera ab infeftatione
dasmonis, an ex caufa quadam naturali. 2.Si conflet effe
dasmonis infeflationem , debet primo fe ipfum munire ar
mis fpiritualibus prsefertim fcuto fidei, & puritate confcien-
tiae , ac carnis mortificatione. 3. Perfonas infeftatas adhor
tari ad feriam fuorum peccatorum confclfionem , & fedu-
lam orationem. 4. Uti exorcilmis approbatis , vel laltem
in Eccleiia, aut Dioecefi ufitatis, fimulqne rebus ad id be
nedictis. 5. Abftinere ab omni quasftu , munere, & often-
tatione, totum loli Deo tribuendo. 6. Cavere ne dgmonem
per modum obfecrationis adjuret, Quas omnia latius dedu-
da vide in Suppi, a n. 152.
SECTIO
II.
De Saeramen A Confirmationis.
Q UAERES I. Quid Jit Confirmatio?
RESP. I. Confirmatio eft Sacramentum , quo homo
viator baptizatus inungitur in fronte ab Epifcopo cum Chrif
mate, & praeferipta verborum forma ad fidei robur confe-
quendum. In qua definitione exprimuntur quatuor caufa -
rumgenera, &fubjedum, utfacile patet examinanti. Unde
RESP. II. Hoc Sacramentum ideo dicitur Confirmatio ,
quia baptizatis tantam virtutem, & fortitudinem contribuit,
ut Chrifti fidem, ac Religionem invida animi conflantia
coram faevientibus etiam Tyrannis profiteantur . Supplem.
Cap. 2. a n. I.
QU/ERES II. An ergo fit verum S aeramentum, quan
do inflitutum?
RESP. I. Confirmatio eft verum Sacramentum N. L. a
Chrifto inflitutum. Ita enim eft definitum in Concilio Flo
rentino, & Tridentino Seff. 7. Can. X. de Sacram, in Gen.
& Can. 1. de Confirmat. Deducitur ex illo Adi. 8. Tunc im
ponebant manus fuper illos , is, accipiebant Spiritum San
ctum ; per quam manus impofitionem Concilium Florentinum
intelligit Chrifmatis Undtionem, per Spiritum Sanctum ve
ro gratiam landificantem.
RESP. II. Fuit hoc Sacramentum a Chrifto credibilius in-
ftitutum in node Ccenae Domini; unde promanavit con-
fuetudo Chrifma hac die conficiendi & benedicendi ; nam
tefte Fabiano Papa Ep.z.cap.t. Chriftus poft hanc Coe-
nam Difcipulos fuosChrilma conficere docuit, ex traditio
ne Apoftolica, a fuis Praedecefforibus accepta . Quanquam
poteftas minittrandi hoc Sacramentum non tunc , fed pri
mum poft Refurredionem Chrifti Apoftolis data fit, ubi
eifdem plenitudinem poteftatis Sacerdotalis & Epifcopalis
conceflit Joan. 20. per illa verba: Sicut me mifit Pater, is*
ego mitto vos . Ht poftea : Accipite Spiritum Sanctum 1isnc.
Suppi, (i n- 3-
QUAE-