γὐφήμων τὸις δεδὶς ἀσεφαλμίνα, παριλϑ 
»μωροικατῳκύψατῳ, νὴ περὶ τοὺς μεγίσγο 
Ὁ Δεώμηήσεβηκατῳ «περὶ τὸν ἀπόλλωναῦ 
ν ὧν δῳλφδις νὰ τὸν δία τὸν ὀλύμτσιομ. 
ὁ λυτὸς ἐκπεσὼμ τῆς ἀρχῆς τίς ἀυτὸμ ἡνία 
ἐν κορίνϑῳ διαδίβοντα ἐἴλεγων, ὡς μακάριοι 
δι ἐκ παΐδων ϑυςτυχίς . ὁ αὐ]ὸς ἐλείς, Ἐλ 
λοὺς λι φρήν φοφιζὰς ὑ ϑαυμάζων ἐκῳνῦς ἀλ 
λὰ ϑὲ «κφίνων θαυμάζεοδαι (Υλόμενος, ἠρλυ 
(νΥ ὃς νν ϑιαλ «κτίκου φησανῖος ἀν «ῳ 
χίίχι μνά μέλᾷ εἶ λόίοις παν, γὼ δὲς σιν ἔρ 
[οις ὠλζίχω 71 » σραυῖ καταλιτὼν, ἐμᾷ 
δὴ τὰ μὰ θεραπευὲς . δαυτὸς ἐκπεσὼν 
Ἴκς ἀρχῆς, πρὸς μὰν Ὑ ἀπόντα τίς σᾳ ὁ “σλά, 
Ἴων ἡγφιλοσοφία ὠφέλησε, τὸ ταλικαύταν ξ 
Φη τύχας μαωταίο λλμιξαδίως ὑηρμένάμ.. 
Διονύσιος ὁ πρεσίζυταρος “μληρουμένωμ κατὰ 
γράμμα Ἄν, Δημηγορουμτνν .ὠφύλαχε τὸ μ 
“πρὺς τὰ πόντα μωρολόγής δηονύσιε, μογαβ γῇ 
σομὼν ἀπ φοὴ λημαίορησαρ εἀνβὺς βρίῤη σρῷ