ψωύθος ἰσχύσαν,ἀπεμαράνδη, ὁ ἀυτὸς, 
υσὶ τὰς τολευτῆο ἐρωτηϑωὶς ὑσὺ τῶν μα 
ὑπτώμτι ἰ ὡπισκητ 4.0 πισκηαΠμ μὰν εἶπαν 
ἔχω ὀυδεν, "σλὴμ τὶ πολλὰ τῶν μλέων ὃ 
β ορ λιὰ τὴν ϑύζαμ ματάλ αζονῳύωται ᾿ μής 
δ ποτα ρχόμεθα ζαγίοτῳ ἀηγρθνησκομάν. 
δυδὰμ ὀύν ἀλυσιτωλίφωρῦν ὡςὶ φιλοσοφίας. 
ἀλλευτυχωτῳ, νὴ επί τῶν λύίων ἄφετῳ, 
πολὺς ᾽ν ὁ πῦμος κάλῶς ἀυτῶμ πρύσίϊς, 
μιτάλν ηδηϑοῖα 0 Δὲ κενὸν ἐν βίου͵ πλὶ 
ον τοῦ συμφέροντος ἀλλ ὠμοὶ μὲν, δυκί ἢ 
ὠκσοι βουλῳύφοϑαι τὶ πρακίζον, ὑμήςδὲ 
ὑπισμίψαῦς τί ποιμτίομ, ταῦτα φασὶν (με 
"σῶν, ἀπέπμευσαμ. ο΄ Θεοδώρου», 
θῳὐλωρος κυρηναΐκος» λυσιμάχου τοῦ βασὶ 
λέως ἀπέλησαντος αυτὸμ ἀναιρησάνι λολκ 
δής πων ὃυ βασιλέως ἀλλὰ κωνφίου λύνά 
μιν ἔχων. ὁ ἀὐύϊος ἔλείεν ζυλοίον ξῖναι τὸν 
αὐσ᾿ουλαλομυμα ἀξαί[αίων ὑσερῆηο Ἰαδίλος 
ἀυτόμιδυ γὸ ἀπολαύων τὴν φρύγησιν ἐγεκὰ