στ 1. τῶ ΠΥ 4  - - 
ὁ τελεύτησῳ δὲ βιοὺς ὅτ σ΄.νν ἀπεφϑίιζα 
το μάδομ ἄριζομ. ὁ ἀυτὸς ἔφη λᾷν συμοιμΐ 
ἔψν ἀμλράσι τάς ξαυτῶν ϑυγατίρας τὴν 
μὰβ ἡλικίαμ παρϑζγους «πὸ ἃς Φρον ἐμ [υμᾷι 
κας. δά τὸς ἕρω ἐκδ εὶς τίμα ἃ 4 μάλιζα 
φυλάτίςϑαν, ἐπε τῶν μὲν φίλων 7ὸν φθόνον. 
Ἰὼμ δὲ χϑρὼμ τὰν ὡσιβουλᾶν . 
ΚΛΕΟΣΤΡΆΤΟΥ. 
ἕ νι 31} - “ιρροΨ 5 ἔ 
κλεύσραος ρος τὸν ἡποντα αὐτῶ,οὐκαισνυ 
εκ Ἷ “-ς Γ ͵ 
νη μῳνωμ, ἔφμισυ δ γκ ἀισχύνη μεῦνον ται 
νουθῳτῶμ, 'κότυοσ 
γ “Υ ὡ τὰ 4 ὡ ι Ὰ 4 Φοςκε 
Κοτὺς φυσᾷ ὁζυς ὧν ἐς ὀρΓῊν ν νὴ πίκδος Ὑ' α. 
. ΟΞ. κα , ι ᾿ 
μαβίανονῪ' ἐγ 7αις διακονίαις κολάσμο σβου 
ποτὰ καράμῳα κομίσαντος ξέν ουιυῦραυζα 
. - «ἃ. - 23 
Μη λευῖϊά, “σἰθαμως ἃς νη περιϊίως ἐρίασμέ 
΄ς «: λ 3 “ 
να λυφαις τσὶ νἡ τορείαις, τῷ μὰν ξίμω ῷ 
τ 4 Ι͂ Ἂ 
Ὅωκε λωρα. τὰ ὃς σκῳὺν πάντα συνάδιψων, 
ὅπως {πε μὴ δι ὀργὴμ σικούτερομνολάζω 
Ἴουν συμδίβοντας. ὁ αὐ]ὸς τῷ ϑωρησαμί 
Μω ππάρλαλιμ,ἀελωρήεατο λίοντά,