πγφάτγβογ. 
πὐυδατῦρας ἐλείς, λέφυίωλεύάν πάντα ἄδηρμ 
νὴ ὀκκόΠμ εἴ νόσον ἀ σὺ Ἂν σώματος. τὰ 
σοιλᾳυσίαν ἀπο τὰς ψυχάς ἀσίλίᾳιαν, ἃ 
ϑτας [ἀφροὺς φάσιν, Δ πὸ τῆς πύλφωρ. ᾿ 
ϑιαφωμίαν, σὺ τῆς ὀικίας.ν κοινὴ ἀπὸ πάν 
των [ὃ ἀκραϊές. ὁ ἀωτὸς ἐρωτῶμεν ες τὶ ἐς 
φίλος ἐλείεν ἄλγος ἐγώ. ὁ ἀὐ]ὸρ {πων ἐσιώ 
γαι φς]ὰς πολάς πρῶτον ὃν φημι πέτα κύρον, 
ὁτά υζρινιπαρὰ δὲ ταῦτα ὁλεῦρομ, ὁ ἀυτὸρ 
“ πύλωων ὑκείνημέπον ἀρίφην, τ ἄνδρας ἃ 
[αὐοὺς ἔχυσαν, ὁ ἀυτὸς»τοὐτΥς ἐφκ καῤιζά 
γα! ἀρχομτας»ῦ ἱ νι ἐκ σαΐλων καλῶς ἅ 
χύκσαν, νὴ ἐς ἡλικίαμ ἐλθόντες, μὴ [φτύνασι 
προϑότω τῆς ἀν Ὑ ἡλικίας, λᾺ μματτ χάρι. 
ὃ ἀὐ]ὸς ἔλείᾳ τ μέθηνομανίας ἦναι μελίταν. 
ὃ ἀὐὸς ἐφκζιτῶν Δ7.νὺ ἄμδοοα,νὺ τίκνα ὑφῇ 
Δὸς τὸὺς κατὰ τ ἀπαλλατὴμ ἣ βίν δ άρα, 
μάμομτάς. ὁ ἀυτὸς ἔφν. οἱ μὴ Δ4 ηριεῖν. μὰ 
δὲ ὑγρνΐᾳ ποιεῖμ. ὁ ἀδϊος ἔπν. λείσω σν 
γπϑυς.