τάθνακῳν συμπίῳθαιώσας τ ϑιάλεζιν, πίω 
μὰν ἀφμισωφρονίσκῳ τὰ νῳνομιτμώμαι τὰν 
ρώσοντωρ. Οαυτος φρωτήφῖς πῶς ἀμ τίοα 
λύσπὸς διάϊοιντούτο ἀϑυνάτον ἄχῳν. ἣν «οί 
πόλιν ὁ ικίαν δικ οὐν]α: νὴ ἀνοῖς ὁμιλούδα, 
μὴ λυπῆϑαι, ὃ αὐὸς λείῳ νομίζεν ἀαὶ τοῦρ 
δφους ἰρλαμοόρωμτας ἔτ ἀνῶν κωνοασου 
δίαν. μικρὰ Ν τὰ ἁγίνα πάνα ὁβία ὑκίσης 
ασέϑὰς Ἰυγχάνᾳ. ὁ αὐ]ὸς ἀπῳιηξλλον ἂν ἄτι 
οὐ Ὧν τὸ πλύταν.ἡ νη τὸ χαϊρέν αυτῷ συνὼν. 
νῦν δὲ ἀμφωϊαύτα κεχωριφαν, ἐὰν δ ϑέλω 
σι χοβοῦαν τῷ πλούτω. τὴ »δυπαῦς ἴα δια, 
φϑεΐοονται. (άνἼς τὸ τολέτίν φυλάτίεμ τῇ 
Φὲ οὗ Δι. ὑάντε ἀϊμσασλανῃ ὠπιϑυμίᾳ. ὁ ἀω 
τὸς σοῦ Ὁ ἐπόντα αἡρθαμούμω ᾧμῆσς τὶ 
μωρησαΐμην͵ ἔφα. ἀηρδανοῦμαι ἐμὴ σᾳ φὶ 
λον ποιήσω. ὁ αὐἱὸς ὀνάδιζομιῖνος ᾿πὶ δὺυσ 
[ἔνεἴᾳ ὑπὸ “νος ευΐεν οὖς: μοχϑηδον ϑὲ,ἐ μοὶ 
μὲν τὸ τίνος ὄνέδιος ἔφκισὺ ἃς τῷ γένει. 
 ἀδ]δο  παὶ τὸ κωνάον ἔμελλο πἰωσϑαι» Ὑ ἃ 
ὁ αὐἷος ὑπεῖτ ἐμ. ΗΑ 
αὶ τοὺς κοιτὰς ὡρομέμωμ αὐ τοτίνα λυ πογα 
.--»--Ὸ»-π'' συν