τὰν ἐκ τ ϑωοῦ τ μωρΐαν Υ Διαμρούονται 
ὁ αυτὸς ἔλείεν ὁ μὰν χε μὼν σκέπης» τὸ ἃς τ 
ξας,ζλυσίας Δήται, Ξανϑίππης αὐτῷ ἐπὶ 
πἴμώσας Διο Πῶς παρεσκευά ζωτουποδς 
ξαοϑα! φίλύς,ὦ γὖναι {πεν.4 μὰν ἡ μίτεροι 
σὶνονδὸν ὑκῳίνοις μαλησάφ ὁ δὲ ἀλλόγιον ἡμῖν 
πορὶ ον ὕϑὲμ μωλησᾷ. ὁ ἀὐ]ὸὺς πεν ἀὴρ 
νηραὶ ἐλπίδι ως παρ δικακοὶὸ ϑι(οἱ, ἱ πὶ τὰ 
ἅμαξίημαΐα ἀἤέσιν. ὁ ἀὐ]ος ἰδωνΊινα προχᾷ 
. ᾿ς. δὼ “Ὁ 
θως πάτι χαξιζομανον νη ἀγώζωτάζως ὑσκ 
ούτου μυμομικακῶς φπὼμ ἀ΄πτόλοιο» ὁπτὶ τάς 
χέριτας παρθένες ὅυσας, σόρμῶς ὁ ποίησαρ, 
ὁ ἀυτὸς ἔπωμιὰν μὲμ τῷ πλίρεταφίθεσδαν Δ΄ 
τῷ κυΐϑε δεν την λὺ τῷ ζιν, τῷ λοτίζ οδαι 
Δυναμίνῳ βέλτίομ. 
χωσιλδου,τῶν Ζ σόξῶν ἐποϑῆκατ. 
Ἐπὸ ὑκῷ, νόμω πείϑγ. θεοὺς σίβγ. τονής ἀι 
Δού, ἀπ ὑ πὼρ Δικαΐξ, τνῶϑι μαθών, ἀκού 
σαρ 4, Σαυτἴι. ταμὶμ μέλλων, καιρὸν 
[νῶνι. ερῦν ὑνη]ά, ἐφίαμ]μα, ἄρχε σεσυ