Ὠκύμορος δῊ μοι τώκος ὅρσῳάι δι ἀἰορευές. Νῇ 
δὴ τ ὠγάνωτοιδίξας ᾽ ςὡομολάωσυμμώς 
σχμκέγαι τῆς ἐς «λίζανθρον ὑπίβουλῃ ςυὼμ 
ειδηρᾷ πωριμίᾳτοίαλωάίρᾳ, φϑέριωμ καὶ ὦ 
κόμιφος. νὰ τέλος λίοντί παραβλκϑ εἰς,ύυ 
τω ματέσρῳψζῳν, ὁ αὐτὸς ἐζέσεμψεμῳ 
κα τὸ κοινὸν τῶν βοιωτῶμ πρέσβεις. ὧν ἣνᾷ 
πιφανέφάϊος πυϑων.ὀύτος δ διαδᾳξομμένος 
ὑπὶ τῇ τ λοίν δέμότατί νη συ[κριϑεὶς σαρὰ 
τοῖς βοιωτδις»κἀ]ὰ τὴν περὶ τῆς συμμαχίας 
λημαγορίαμ ποὺς ϑημοσθώνην. τῶν μὲν ἀλ 
λῶν ὡπρωτάῦσς. τούτοῦ δίῳ φάνη καταδᾳς 
σῴρος. νὴ Δημοοθέγνς δὰ ἀυτὸς͵ ὡς μέγα τῇ 
κατρία σμέμος ἐν τὶς συήείρα μμάνοις ὑπ 
αυτοῦ λύίοις σε μνύνωται τῇ -σρὺς τὸμ ὗντο 
»δωτούτομ Δημαγορίᾳ, ἂν δὶ (4. τὸς 
» γὼ μὲν τῷ πυδωνιθρασυνομένω; καὶ πολ 
γλῶ δέομτί καϑυμων,θυγύπεχώρκσα ΝΣ 
ὃ αὐϊὸς, μέ]ὰ τὴν ἂν βοιωτίᾳ μάχην δόπαιον 
σάφας Ν Ἰοὺς νοκροὺς ἧς 7α φὴν συϊγωρήσας,