4 « 8
τοὶ υτόν Ἁνασωσὰ εις τὴν ΚΙΡΚΗΝ
͵ Ἁ ͵
ΒΟΥΛΟΜΕΝΗΝΤΌΟΝ ΟΔΥΎΣΣΕΑ
μεταμορέξοΐν.
οὐλώται μὼμη κίρκη γὴ τὸμ ὀδυοζα
β . μεταμορφοῦν. καὶ ὑλαύνῳειμ ξις συ
φεῦν. καὶ ὑσα εις τὴμ τῆς μωτὰ ὍοιΗ
σωως δυναμιμνσάντα συ[κέκραταν. ἀηρτυς
Χάμ δ τοῦ ζουληματος,ατασαμένου ὑπ
αὐτὴν τὸ ζίφος τοῦ ἤρώρρ. πσολυμκηϊς ΝΣ
ὡμκαὶ Δειμότωτος ταις φρεσὶμ» Υκ ᾿ς πείθω
Ἴο ἑτοίμως πἰσίμ. ὅθεν μικρού δμ ἡ ἀποὴς
πνῳύμοι σαμ “σόμηρος ἐκείνη μαχλᾶς,ἃ
πὸ ἣ δ; φασγάνγ περιὼ πΉν, πλλοϊώζαι δ ὧρ
δρας ὦ μορφημιδ δὰ ἐπὶ μὲμ ϑαρσί; νὴ φοίρῳ
βῶ βλέπ] λέμμάϊ υπορὶ δὲ τς ταίρων,
ὄνπω τούτω μέλλει. ὑπὲρ ξαυ δ᾽ γὸ παῤε
σμάυας αι δἰ δὲ ἱσασιν.ὀνχὰ βαζαὶ “ἶπρ οδῶ
χωμ.ξκαλωπίσατο δὲ ἐπὶ ἀυτξ ἡ τέχνα.
Ἢ μὰν λήθη μωτασῳποινδέμτανσῳποί