τόλμαν προς δὰ τοὺς ὑπόετα[αξνῆς ἔυνοι 
«μ ἔχάμ. ὁ ἀὐϊος ὡπιφετου ὸς  πἰνορήινα δ 
μανϑάνήν τοῦρ παῖδας [αὐτὰ ἃ πενοῦις γᾶν 
Ἄρᾳς [ἀγόμενοι χρησοΐϊαι. ὁ ἀυτὸς ἐλείς, 
Ἵοὑς ΤΣ ἀσίαν καϊοικούν τας» ὡλευθέρες μὲν, 
κακοὺς ἀγαι,Δούλός δὲ ἀίαθους . ὦ ἄυτος, 
περὶ ἀμδ εἴας ἡλλικαιοσύνης ἐρώϊαθᾳὶς, χ" 
τίρα ς λτίων, σϑὼν ἄν δὸῳ ἴωρ «ΦᾺ ΧΟ ζο μων, 
ἐὰν χάντες ὡμεμλίκαιοι. ὀάἀυτος:λαΐίῳ 
δαιμονίωμνικαεάϑίωμ ἀϑηναίγς.ν)Ἕους συμ 
μάχϑοιν κορίμϑω, πυϑόμενος »- πλῆνος Ὁ 
πολυμίων νεκρῶν φενἼις «λλάϑος ἀπων. 
ἃ τοσουττς ὑφεαυτᾶς ἀηρλωλωκεν σους 
ἀρκῇ τους βαρβαίδους νἱκήν ἀπφαμτας.. 
ληρθμησκωμ ἃ, τοὺς φίλους ὠκέλωυσῳ μιᾶς 
μἷαν -σλάλαν. μὴ δὰ μιμκλὰν ποιβσασϑαι. 
τὰς οἰκόναρ δυτω ᾿πσροσαίορενών. ζι γάρ πὶ 
καλὸν ἔρίον ποωποίπκα, τοῦτό μου μμαμὰσ 
ν ὀςίμοῦι ἃς μκλὸμ, ὀυδόζι πάμτες ἄνδρι 
ἀῆες, Ἐφνοφῶν δὲ περὶ ἀυτ' ἔλφίο. ποίαρ