ἊἝ - φι . δ τ ΓΙ πῃ 
Ὑ μυύτατος δυ κράτίον τὸ ὑκφίνουῶρας, 
«4 
ΔΙΙΔΟΣ. 
ἁγις ὃ βασιλεὺς δυκ ἔφα τοῦς λακεδαι μομὲσ 
ὡρωτὰμ πῦσοι ἡσίν. ἀλλὰ ποῦ ζισὶν δὲ δα 
λέμιοι. ὁ αὐἱος ἐν μαμτίνέᾳ κωλυύμαενος 
διαμαίχεοϑαι τοῖς πολεμίοις πλείοσιν δύ 
σιν,ϊσωμ ἀνάϊμν πολλθὶο μάχφοϑαι, τὸμ 
ἄρχων πολλὼβ ξουλύμαενον ͵ ὁ αὐτὸς, πρὸς 
ἀνθρωτομ ποναρὺμ ἐρωτῶντα πολλάκις Πα 
ἄρισος ζια ασαρηατῶν : ἐπεμ. ὃ τυνκάνα 
μοιότατος. ὁ ἀυτὸςυπρὸς τὸν 'αυμδαμὸ 
Μλάνομ πόσοι ισὶν οι λακεδιαιμόνιοι "πολ, 
λοΐ σοι ἔφα Δοῖζουσιν ἦναι, ἐὰν ἀδ]οὺς ἴλη 
μαχομένους. πρεσβευτὴς ἀκππερίνϑου πᾶ 
δαγεμύμωμος ἔϊς λακεδαίμονα νὑμακρηγὸ 
ξωι.ὡς ϑωσαύσατο λέγων» νὴ ἐρώτα τὸν 
ἄριν τί Δῷ τϑὶς πσεριμϑίοιο ἀπαή αλαν, τί 
δι λμοἴφη, ἃ ὅτ σὺ μὰν μόλις ὑταύσω λέ 
[εἱνος τὼ δ᾽ ἀσιώτων. 
αν ως 4 Ὁ 
ἴ 
μ