ν᾿ 
Ἰ Ρ 
ὠἐ ἐξ 
τὶ 
-΄-“ἃἯ “πσς 
δαινὴ σὺ μᾳεθημῶν σἡμερὸν ἰκνζογαι, δα, 
πινεύσαμτος,τί ὀύνζφα μέμφου. βαρ 
δ 2 ΕΣ , - λ.»ἤ, 2. τσὶ 
ἊΝ οὐΐην διψωμίαν,ἀλλά τὸ ἀνάλωμα ἀἐτία 
»3α:. ὁ αὐτὸς, τοῦ ϑεράτοντος ὧν δὼ βα 
2 Ι ω ἃ 
σάζοντος ἀργυριομ νυν ζαρυνομένου,ως φασὶν 
δὶ τιρὶ τὸν βίωμαξ μΐαις λιαϑιβαις πύχεφ 
Ρ' ! , 
φητὸ σλίον ὅσον δϑυνασαι ζάφαζς, 
»»ν"ν 4 ! ! ι ϑ ὁ : 
Ὁ αὐτος,δφομανὸς ποτῷ περὶ φίλν ϑιονυσὶ δ» 
ι » , δ " 
ἡ Μὴ ἀπιτυϊχάνωνοἐς τοὺς πόδα ἀντ ἔπε 
σῳ σοὺς ὃυν τὸν ὡσισκωψαμταινκ ἔγω φκ 
ἃ.) - . Ι «᾽ν Ν 
εἰν ἄντῖος, ἀλλὰ Διονύσιος. ἐν εν ποσὶ τὰς 
« 3 . 2 Ἃ “Ἔ9΄ν . 
ἀκοάς ἔχων, ο ἀυτὸς, τους ίωμ κυκλίων “αι 
διευμάτωμ μῳτασχόντας» φιλοσοφίας δὲ 
Ἄ ͵ « ΄ ε͵ Ἂν .«- ΗΝ 
απολέφϑεντος ὁμοίους ἐλαίῳ 4μα! τ΄ τῆς 
“4 λῚ 9 ε 
πηνε λύπης ΜΥΗΖΉΡσΙ.ΜῪ ἣν ἐκῳγὺς μελανῆω 
Ἀ Ἃ ῖ 3} “«- 
μὰμ νηρλυϑωρθαν, νυ) ]ὰς λας βερα παΐναρ 
"" ,ὔ ι Δ 32 Ν ἐ 
ἐχήνεπάσας δῳ μάλλον, ἀυτ ν ϑέαχγοιναν 
τ τ Μμ ῳ ϑ, ͵ 2 ἢ 
ϑυναοϑαι γῆμαι, ὁ αὐΐὸς, τά ϑιονύσιον ἀρτῦ 
ς ὡ 3 δι φῳ ω- 
ΒΙΟμΟΜᾺ ὁς, ἀλλαμὴν ἔφης ἕκ ἀνχγξξῥησήμ τ σὺ 
ὃν 2 4 ͵ 8 
Φόν, δι υηρλαίωὼν,δὸρ ἀπε, νὺ παρὶ τουτὺ μὴ 
,.“" « Δι .ο-. 4 
[ήφμον. Δοῆος,ὁρᾶς διε φν ζηϊ κκ ἀπύρκσα;