PRAENOTIONEINVNIVERSVM . CAPVT IX
(cilicet K verbi díuínt & res ín eo contuent, Hac auté príuatí demones preter rez
uelationes( ut díxímus) naturalern poffídet cognítíone:qua fretí pluríma pnotfe
confentaneit eft d abfcondunt homínibus,INam cít rerü naturas agnofcant;píci2
untmulta ín fuís caufis príufcg huimano intellectu pcípíant/ nec ín fuis etí caufis
prenoffe eos voluitmagnus Ántoniusnifiq am ex illis fluunt/quíppecitíta refe^
rente Athanafio decernítinoó ením ea dj nodum fierí cepta funtreferüt/quía dom
nus folus eft cofcius futurog/fed quom confpícíütín actu ínitíit eom fibi tancg fur
res apud ignaros vendícantnotione,Norunt quoq; & affectiones humanas incl
natíonefc nature/ex quibus fepeconíectant & tanto homínibus exactius quáto
(ublimíus eor ingenit eft, Experíentíffimi itefunta prímo euo & índelebili rer&
memoría quo fítutex preterítís ínucftigare & conijcere futura míníme difficulter
poffint.Dolo etíà fepenumero poccupát & quafi dixerim anteuortiit homínum
mentes/utd ipfi a&turí funt $nuncíet prius quo pdíctío vídeat ímpleta/ ea itemq
iam facta funt cü fubtilítate nature pfpícacitateqp intelligat príuftg homínes/ quos
& tempus € díftantía ímpediítlocog/anniücíanttand futura( ut verídící apparez
m pfentía entm ípfisfuntG íam factatremota aute ab homíntt cognitíone/ ideo
qp futura exiftimata Síc& auctione exctefcentíácg INili aliad; huiufcemodií niicía
refolebant Antonío magnoutílli ímponerent quéadmodá ípfe difcípulís enarz
rabatiexpellebantur auté ab eo quog: cómertijs ímplicari etíá fi vera effarent.no2
lebat:docuíthocíllum chríftus demonas obmutefcere: precípíes etía cum ín eius
laudéveravulgarét:quod Athanafius cofíderás fcribit quauis verafateret demo
copefcebat:tame chriftus eíus fermone ne fimul ci verítate fuam etía iníquítate p
mulgetut nos etíá affuefacíet ne talía curemus/ & fi Ya vídeant, INephas em ut cit
nobis adfitfcríptura díuína a díabolo ínflruamurmnecrepugnare huíc putatt ve
lim/g ipfe chríftus domínus:ut quínto euágelij Marci capíte fcribítza demone pe
tíerít quod fib nomenzquí refpondítilegío, Multi ením fumus.INeg; em/ut ait Be?
daut infcius id perquírebat:fed ut cofeífa pefte quá tolerabat virtus curátís gratí2
or emícaret, Quandoquídem nephas no eft publíce utilitatis gratía ab occurréte
demone:quí ad vera promenda díuína poteft vírtute compelli quícig ínquírere
uti facrí exorcífte/ adiuratoresve confueuere,Prophanum aut noxíum atc daz
natum crímen habetur/fi qüís eum ínuocauerít ad, occulta nofcenda, Q», auté nec
habendafitfides fomnijs/cum demones aperto etíà pacto ijs adftant ut reuelent
abíconditatex fuperioribus paterefatís poteft/fomnijs índj ínfomnijsve aut ph&
tafmatíbus/autvifis veloraculís, Inter hzcením ut anteínnuímus díuerfitatem
Aurelíus Macrobíus auctorítate veterum motus fuper fomno Scípionis exco?
gitauít, Somníum quod tegeretur fígurís X uelaretur ambagibus: proptereacg
adfignificantiam percipiendam opus effet interprete. Infomníum cum ea fe ínge
rerent dormíentí quz vigilantem fatigafTent, Phantafma vero quod vífum Cícez
ro tranftulíttit euenire/cit ís quí dormíre víx cceperít vígilarefe exiftimat quodaz
modo ínter vígilíam & quíetem pofitus. In quo genere Ephíaltemreponi/ hunc
latini dícímusíncubum viífionem effe cum id quod videturín fomnís eode quo
apparuerat modo ín vigílía eueníet/ oraculum cum vel parens vel facerdos vel
deus apertede futurís deq; agendis inftruít rebus, Hzec autemenarrata Macro
bíana placíta quang non nullí ex noftrís amplexí funt, Verumtamen alíter
quoc capí poffunt, Oraculum ením & vigilize & fomno commune effemaniz
feftum puto ídq; Seneca definit voluntatem díuínam homínís ore nuncíatam
eui lacrobij finítío non conuenit: & vifio quoq; non dormíentium modo/ fed
viuentium eft/eamcp cit Chryfoftomus/ t pleríq; theologorü lainorfi eripiicitee
iif.