EPISTOLA
aut íngrauefcente íam ztate quafi ríz
xarí cum feculo meo, ut uulgo facie
unt, uelím, aut oblítus fim multorum
& erratorum,& grauíum etíam delíz
Ctoruni uitz príorís,quorü cum maz
gno doloreheret memoríaanímo, &
humili confefsíone à Deo uenia flagi
tatur: Sed hoc profecto uerum eft,ut
G& mea & alíorum peccata fínt maío,
fa, non tamen ea tuit impudentia &
ímmoderatío, nontantus contemtus
eorur,quosnatura & Deus ipfe alijs
rcctores X gubernatoresprzpofuit,
non ea audacía atqp temerítas tà con:
filiorum quam actíonum, Atg erat
confentaneaeruditíonís € doctrinz
incrementís,qua nonnulla facta fci.
mus zetate hac noftra , animorum lez
nítas X. manfuetudo,nam fecundum
Poetam,;artíum bonarum cultura,
Pectora mollefcunt afperitasq; fugit.
Et, utídemait:
Ingenuas didiciffe fideliter avtts,
Emollit moves, nec [init esse feros.-
Quid ergo ín cauffaeffe, aut quo pa^
eto