FABVLA TANCREDI. 
De me quid idatuas/ambiguufq} manes. 
Illud tolleprecor.nam fi guifcardus ad orcum 
Mittitur atq; tuo concidit enfe mifer 
Subfequar ipia comes: na fors quaecuq; mifellu 
Me quoqj feua manetmors trahet una duos, 
I nunc fcemineo lachrymas effundere ritu 
Pergeiunoq? ambos uulneredede neci, 
Talia commemorans animo Gifmonda uirili 
Reddidit attonitum follicitumq^ patrem, 
Qui cundta expendens tande ficdeftinatmtdet 
Guifcardus meritum crimine fupplicium, 
Acciriqj iubens fidum notumq? miniftrum 
Imperat ut iugulet nodle filente uirum, 
Iuffa facit propere feruustqui corda rcuellens 
Ad dominum defert fanguinolenta trucem. 
Hoc cor Tancredus fuluo componit in auro 
Et mittit natae dona nefanda ferus. 
Admonet di feruumjuerbis ut munus adornet: 
Hteccp fuo ad natam nomine iuifa ferat. 
Haec tibi dona pares mittittcape gaudia: fut hxc 
Illa nimiscordi munera grata tuo. 
Gaudia nam fimili genitori forte rependis: 
Qui potuit bis tefofpite pcffemori, 
Poftq Guifcardi cor lamentabile nouit 
Gifmonda ad famulum ucrfa dolenter ait. 
Non aliter mitti meruit tam nobile munus, 
Cordi conueniunt aurea bulla pio.