H ofque uelim; moneas: ubi uifere uiribus ullis 
N on licet altricis patria: pia moenia: temptent 
A rte uel ingenio; nec dedignentur obire 
C um prece blandicias: nec lpe ducantur inani, 
S pes alit exilium, luditque fimillima fopno. 
E t fallit promifia fides , mors ingruit atrox , 
A nte fuperueniens: quam fpes fua detegat arma, 
P oft ha:c nofle uelim ; ualeant an cetera belle: 
M ilitiae quid agunt redimiti infignibus ambo 
P etrucius * Michael, Romana: gloria Senx. 
E t meus ifte Gynus, quid extera turba^bonorum♦ 
C andida fceminei fi nomina quxro pudoris 
M anne: fcio: taceas: nec relpondebis amico, 
N um tibi uel fenium uel facro uertice 1 urgens 
M itra, uel innatus liuor . ftomachufue puellx 
F cemineique laris te non finit omnia nobis 
S oluere C num falcem per te mihi puiebra Camilla» 
A tque eadem toto tidi dedita pedore quondam 
Marna, & Euphraf e ualeatneaudifie licebit ? 
D enique fi noftri non difperiere labores i 
P atricius ualeat: ualeat Ptolemxus. 8i una 
D atus» &: ipfa phalanx omnis: qua: culmina fummi 
M e duce Parnali dulcis Heliconis ad undas 
A fcendit t meruitque facris accumbere Mulis. 
HECATOSTICHA DECIMA, 
* t jk han U -J« 
Vrfus an ad Mxmum pgant uclitare tabellx 
r Anne alio potius C quis Mxmo dccflicr alter 
Autmel.or Senx T qui legem ncrithonefh 
O bferuetque decus Mufarum; loliis Ethrufcis 
O nimbus excellit mea conlolatio Mxmus. 
M ime quid obticuit tantum fuamlTima tempus 
P ieris C anne aliquid, quod nolis trifhus angit; 
S iquid habet tua mula pater; quod tnfle fatiget: