H Olt ATI SEEMONUÜ 
SERMON U -M 
LIBER PRIMUS. 
I. 
Qui fit, Maecenas, ut nemo, quam sibi sortem 
seu ratio dederit seu fors obiecerit, illa 
contentus vivat, laudet di versa sequentis? 
l o fortunati mercatores!’ gravis annis 
miles ait multo iam fractus membra labore. 
contra mercator navem iactantibus Austris: 
‘militia est potior, quid enirn? concurritur: borae 
momento cita mors venit aut victoria laeta.’ 
agricolam laudat iuris legumque peritus, 
sub galli cantum consultor ubi ostia pulsat. 
ille, datis vadibus qui rure extractus in urbem est, 
solos felices viventis clamat in urbe. 
cetera de genere hoc (adeo sunt multa) loquacem 
delassare valent Fabium. ne te morer, audi, 
quo rem deducam. siquis deus c en ego 5 dicat 
‘iam faciam quod voltis: eris tu, qui modo miles, 
mercator; tu, consultus modo, rusticus: binc vos, 
vos binc mutatis discedite partibus. lieia! 
quid statis?’ — nolint. atqui licet esse beatis. 
quid causae est, merito quin illis Iuppiter ambas 
iratus buccas inflet neque se fore posthac 
tarn facilem dicat, votis ut praebeat aurem? 
praeterea, ne sic ut qui iocularia ridens 
percurram (quamquam ridentem dicere verum 
quid vetat? ut pueris olim dant crustula blandi