DE DOMINICA £VA
ai eum,qui me mifit, quod Beato Stephano
lapides dulces faciebat, quod Beato Lau
rentio flammas ignis tnitigabat,quod mar
tyres omnes ita coafolabatur, vt contume
liam decus, iniunam gloriam, exilium pa
triam, contemptum honorem, vel ampiif-
fimum ducerent. Qus cùm ita fiat, Audi
tores, fi vitam integram, & incorruptam
ducere volumus , quicquid cogitamus,
quicquid agimus,quicqmd molimur,illud
lemperanimo in nobis obuerfetur, Vade
ai eum, qui me mi fit. Nam fi bonum eft,
quod agimus, tanto diligentius,& ftudio-
fius illud agemus: fi velò malum abeo,
etiam fi dcledlet, proculdubio defiftemus.
Atq; hac ratione huius lententia; recorda
tio,quali ftunulus quidam incitabitadbo-
na, & tanquamfrasnum quoddam compe-
fcet, ac retinebit i malis.
PARS POSTERIOR.
Exßat \7 sido aieum, qui mißt me: & nemo ex
tiinex- ' votis interrogat me, quo vadis? Non
tus poterat fapientiifimusDominus, Audito-
lm.ij, res,tamfaciiè obiiuifciApoftolumPetrum
Itan.n non multò ante dixiile, Domine, quo vadis?
Et Apollolum Thomam, Domine, nefci-
miu, quo vadu, ¿0 quomodo po fumus viam
¡drei Qtjockca quod s u n c ait, Newa ex vo
tu interrogat me, quo vadü ? non fic accipi
endum eli,quali dicere velit,nunquam A-
poftolos qu^fiuifle ab eo.quonam iret’So-
«im cos reprehendit , quod ciim antea
nempe initio illius noftis fsepè qusrcreni
ab eo,quo iret, nue quafi muti,& elingues
effetti nihil penitus loquantur.Initiò enim
cum Dominus tam aperte loqueretur, fi-
guificaret tamen febteui aliquo iturum,o-
mnes A poftoli feliciti effe videbantur, &
cognofeere cupiebant ab eo, quonam itu
ras effet; at pofteaquam aperti intellexe
rant, ad mortem illa ipfà node cum profe-
fturomnecnon mala, quas is imminebant,
loan. id AhfautSynogagis,iuquit Dominas,facient
•uw. Kt,venit hora, vt omnis qui interficit
vos,arbitretur ohfequium feprafiareDeo,\Wi
tam atrocem magiftn fwi ccccm , quam
rta POST PASCHA. 307
pr«prias calamitates confiderantes animu
penitus abiecerant,mutique effedli nihil
amplias loqui potuerunt. Quare Domi
nus, vteos etigat.&confolctut paruitatem
illam animorum ipforum dulciter repre
hendit: Vado, inquit, ad eum, qui memifit;
tfernemo ex votu iam amplius interrogat me,
quovadis! Reddit vere rationem huius rei:
Sed quia, 1 nquit, hac locutus Jum votis, tri-
ftttia impleuitcor vefirum.
Trillitia igitur eft, qua» vobis loquendi Cor ho-
facultatem, vel certe voluntatem abftulit. minis
Admirabilis piaac natura eft cordis huma- ad Ut a
ni. Stlititiam excipere debeat, non latura, tnfini-
nonamplum, fedimmecfum,atqueinfi- tum,ad
nitum eft. Itaque mundus totus ipfum re- trifiida
plere , acfatiatenonpotcft, nequeas te contra-
lanabitur,quam gaudium inueniaz maius, dum.
quara ipfius capacitas fit , itavtnontam
gaudium recipere, quam recipi a gaudio
debeat, eiq; dicatur. Intra in gaudium Do- Mat.iq
minitui: non gaudium intret in tc: nec
enim capere illud polles, fed tu potius in
tra in gaudium Domini tui: hoc enim ipfc
Deus eft, dequo Beatusloannesait, Maior 1 .loan.f
efi Deus corde nofire. Si vero trillitia in
ipfum infundatur, vfquc adeo exiguum,
atque anguftum eft , vt vel vna trillitia:
gutta ipfum penitus occupate, ac replere
polfit. Sed quia, inquit, htc locutusfium vo
tis, trifiida imfleuit cor vefirum. Qnotidii
hoc experimur; fumus aliquando liberta
cutis, hilares, larti. fabulamur,ridemus,
canimus: adfertur nobis trifte aliquod
nuntium, vt parentem obijfle, vt nauera
cum mercibus amillam efle, mox fol occi
dit nobis in meridie: omnia nigra, atque
obfcura efle videntur, & omnis illa Istitia:
lux in momento tanquam fumus euanc-
fcit.Triftitiaenim quafi cialla qua’da nu
bes incubat cordi noftro, qux nullam par
tem nobis quietis,SducuniJitans impanit.
Quid obfecro huius rei caufam efle puta-
tis?Vndenam eft, vt vnum,atqucidcm cor
modo latiflimum, modo anguftiflinuim
efle videatur? Afpicitc, Auditores,atq; in- Simile.
tuemini terta: vermiculos, limaces, tcllu-
Q_jq 1 dmes,
