DE OPINIONVM
PROBABILITATE. 301
Articvlvs V.
An in concurfu duarum opinionum £ que pro
babilium , tutior fcmper fit eligenda ?
L Icet hujus difficultatis refolutio ex funda
mentis jam ftatutis facile haberi pollit: eam
tamen hic movemus, ut celebrem illam juris
regulam,/» dubiis tutior pars e fi eligenda, de
fendamus recentiorumCaluiftarumcavil
lis vendicemus.
Dico igitur : Quando in materia morali, qua;
fubeft periculo peccati mortalis, occurrunt duae g
opiniones atque probabiles, tutior femper eft
eligenda. Ita docent omnes Authorcs fupra arc.
2.§. 2. pro procedenti conclufione citati.
Probatur breviter ex percelebri illo facrorum
Canonum axiomate: In dubiis tutior pars e fi eli
genda , quod defumitur ex cap. Ad audientiam,
de homicidio, ubi dicitur : Quia vero utrum
ex occafione vulneris decefiijfet, dubium habetur*
CVM IN DVBIIS SEMITAM DEBEAMVS ELIGERE
tvtiorem , nos convenit injungere Presbytero
memorato , ut in [acris Ordinibus non miniflret.
Et in cap. fignificafli 2. eodem tit. habetur quod
fi difeerni nonpofiit ex cujus iflupercuffius interiit,
in hoc dubio tanquam homicida haberi debet fa- £
cerdos , etfi forte homicida non fit, & d facerdo-
tali ojficio abflinere ; cum in hoc cafu cejfare fit
tutius, quam temere celebrare. Idem habetur in
cap. Petitio eodem tit. & in cap . Si quis pofitus,
depoenit. dift. 7. & in cap. Si quis autem , ubi
dicit Auguftinus addudtus a jure : Aut ignofeitur
tibi, aut non ignofeitur, quod horum tibi futurum
fit, nefeio: Ergo tene certvm, dimitte in-
certvm. Concordat etiam caput Juvenis de
fponfalibus, ubi dicitur : In his qua dubia fiunt,
quod certius exiftimamus, tenere debemus. Atqui
(jam fubfumo') qui videt duas opiniones elle
aequaliter probabiles, dubius eftquonam vera
fit: Ergo non poteft tuta conficientia quam vo- j)
luerit eligere, fed debet eligere tutiorem.
Ad tam infignem Canonum regulam refipon-
dent primo aliqui Recentiores, eam non elle
proceptum,fed confilium: cum enim (inquiunt)
quilibet fit in poirdhone fuo libertatis & farno,
non debet in dubiis fpoliare fe fua pofieffione ,
judicando fe culpabilem, aut nexu alicujus obli
gationis innodatum , cum fecundum aliam re
gulam juris, in paricaufa meliorfit conditio pof-
fidentis. Quam regulam non foltim in materia
jufiitio , &c in foro externo, fed etiam in ma
teria aliarum virtutum, & in foro animo, locum
habere exiftimant.
Sed contra : Canones allegati non fimplici- g
ter confilium , fed obligationem imporcant, ut
exipfis terminis conftat: dicunt enim exprefse
& abfolute : Pars tutior esi eligenda. Pars fecu-
riore fi tenenda. Semitam debemus eligere tutio
rem. Quod certius exiftimamus, tenere debemus.
Et fpecialiter convincit ratio ab Auiruftino ad-
dufta.
Confirmatur ex cap. Illud de cleric. excom.
ubi dicitur de rigore deponendum efteEpifco-
pum , qui in dubio ibidem exprefib tutiorem
partem non elegit: Sed Epifcopus de rigore non
deponitur , nifi ob culpam mortalem , quam
agendo contra proceptum commifit: Ergo pro-
regula non cft confilium, fed proceptum.
Addo quod ex hac rcfponfione fequuntur plu- 198;
ra inconvenientia fatis dura, quo licet Adverfa-
rij refpedtive admittant , id cft , non omnes
omnia, fed quidam aliqua , quidam vero alia ,
fecundum quod ipfis videtur ( quali eorum judi
cium polfet elle fufficiens regula cjufdcm limi
tationis ) nullus tamen prudens & timoratus de
bet fe illis committere. Sunt autem hoc :
Dubitans fe excommunicationem incurriffie,
non debet fe habere pro excommunicato , nec te
netur ubfolutioncm petere.
Dubitans an lex imponens poenam excommuni
cationis fit ufu recepta, potefi judicare non ejfe
ufu receptam, & contra legem operari, nec pro-
pterea incidit in excommunicationem.
Dubitans an cafus fit re firmatus, poteft ab illo
abfolvcre.
Dubitans an commi ferit peccatum mortale , non
teneturillud , etiam fub dubio , confiteri.
Dubitans an beneficium fit tenue , necne , non
tenetur recitare officium.
Dubitans de poteftate Pralati, non tenetur illi
obedire.
Dubitans in die levis, an tranfafla fit media
nox , potefi tuta conficientia comedere carnes;
non vero , fi in die Sabbati dubitet. Cujus diffe
rendo rationem reddunt plane ridiculam : di
cunt enim quod in primo cafu libertas vefcen-
di carnibus ftat pro die Jovis, in fecundo vero
proceptum abftinentio pro Sabbato. Poffet
enim gulofus in fui favorem facile refpondere,
quodficutf» dubiis melior efl conditio pojfiden-
tis, ita etiam ex alia regula , odia fiunt refringen
da , & favores ampliandi : Eft autem odiofum
dicere , quod aliquis teneatur ad fervandam ab-
ftinentiam , abfquc certitudine fuo obligatio
nis. Unde
Ad illam regulam juris quam Adverfarij no- Jc? ,
bis opponunt , nempe in pari caufa potior eft
conditio poffidentis , dicendum eft, eam folum
habere locum in materia juftitio, & in foro ju
diciali duntaxat, non autem in materia aliarum
virtutum: nam in materia juftitio poffefiio in du
bio favet poffeffori, inquantum facit profum-
ptionem quod polle flor fit verus dominus; quia
utplurimum qui polfidet, rem fuam & jus fuum
pollidet : quando enim quis rem alienat, folet
eam tradere vero domino , in quem per aliena
tionem transfertur dominium; unde cum aliquis
polfidet aliquam rem, fignum eft eam non alie-
naffc, fed ipfius verum habere dominium. Ac
vero in materia aliarum virtutum , cum poffef-
fio regulariter non faciat praffumptionem de
veritate pro parte quae polfidet, poffelfio ei mi
nime favere debet , fed in dubiis in tali materia
occurrentibuSjregula operandi eft,inquirere pro
qua parte ftet prxfumptio veritatis, & haec pars
eft eligenda : fi autem pro neutra parte ftet pra:-
fumptio , tutior pars eligi debet, ut pluribus
exemplis & regulis juris probat Profper Fagna-
nus fuper caput Ne innitaris.
Refpondcnt fecundo Adverfarij, praefatam ju- 20(5 ,
ris regulam , qua; allerit in. dubiis tutiorem par
tem effe eligendam, debere intelligi de dubio
fadti, non vero de dubio juris.
Sed falfitas hujus folutionis convincitur ex
multis textibus juris, inter quos infignis eft ille
qui habetur in Clement. Exivi, §. Item quia, de
verb. fignificat. ubi in quaeftione meri juris , an
fratres Minores teneantur fub peccato mortali
ad ea obfervanda, qua; in regula verbo impera-
Pp iij