DE EFFECTIB 
ranfc : Ergo nOh potcft habere rationem poena:. A 
Dices priitio j deformitatem peccati e!fc qui 
dem malam in fe, fcd tamen ut per ordinatio 
nem jullitia? refertur ad puniendum ipfum pec 
catorem , cumque ad ordinem reducendum, 
ciTc bonam, & iic habere rationem pcen® in- 
flida: a Deo. 
Contra: Quod per fe, & ex natura fua malum 
ell, non potcllex bono fine honeltari, ut pa 
tet in mendacio , furto, adulterio , &c aliis adi- 
bus intrinfece Sc ex fua natura malis: Sed de 
formitas peccati , curri fit vel importet priuatio- 
nem reditudinis debita? , natura fua mala ell, 
vt per fe patet : Ergo ex ordinatione divina? ju 
llitia? , eam referentis ad punitionem pccCato- f 
ris, nequit efle bona. 
Dices fecundo, non requiri ad rationem poe 
na? , quod fit a Deo pofitive tanquam ab in 
fluente in illam, fed fufficere quod fit ab illo 
permiflive, tanquam a non impediente. 
Sed contra : Si hoc fufficcret , nullum eflet 
diferimen inter culpam Sc poenam , <3c Deustam 
culpa? quam paenx author dici poflet, cum ref- 
pedu culpae fe habeat permiflive : Debemus er 
go ultra perrhiflionem , feu non impeditionem, 
tribuere Deo alium modum concurrendi ad 
pcenain. 
Dices tertio cum Scoto : Licet Deus non pofi- 
fit pofitive caufarc peccatum ut ell adio, fcu ( 
quatenus egreditur effedive d voluntate, bene 
tamen inquantum ell pafllo, & recipitur in ipfa 
voluntate ; unde quamvis priori modo non pof- 
fit efle poena, bene tamen pofteriori, nam ut 
fic poteft elle bonum : ficut paffio Chrifti, ut 
recepta in ipfo, erat bona , Sc a Deo intenta, 
ut pcena Sc latisfadio pro peccatis noftris; licet 
inquantum erat adio Judaeorum, eflet peflima, 
Se contra divinam voluntatem. 
Contra primo : In adibus immanentibus, 
qui non identificant fibi motum proprie diduiri, 
proindeque non funt de praedicamento adio- 
nis, fed potius de praedicamento qualitatis, non ] 
datur pallio prxdicamentalis , qua; fit aliquid ab 
adionediftindum, fed ipfamet qualitas, quas 
prout egreditur a potentia dicitur adio , ut re 
cipitur in illa, & informat eam , habet modum 
paflionis: Atqui peccatum formaliter futnptum 
ell adio immanens , cum fit adus voluntatis : 
Ergo in eo locum non habet praedida dillindio. 
Deinde, Non minus repugnat Deo caufare ef 
fedive malitiam ut informantem {hbjedum ,8c 
habentem modum paflionis , quam ut ell adio 
egrediens a principio , cum caufare effedive 
malitiam ut informantem fubjedum , nihil 
aliud fit quam caufarc efficienter effedtum for 
malem ipfius malitiae, qui confillit in tali infor 
matione , feu facere quod malitia tribuat fub- 
jcdlo talem effectum , reddatque illud malum, 
turpe, Sc peeeaminofum : Ergo non minus re 
pugnat peccato , ut ell pallio, habere rationem 
pcena? , quam inquantum ell adio egrediens a 
principio. 
Nec valet exemplum de paflione Chrifti, Sc 
peccato Judaeorum, quiatalis pallio recepta in 
Chrifto , quamvis fuerit effedus illius peccati, 
non tamen fuit ipfum peccatum , aut ejus ma 
litia , etiam provt illa confideratur per modum 
paflionis, fed aliquid omnino diverfum, & in 
lubjedo dillindo exillens ; pallio quippe erat 
in Chrifti corpore , peccatum vero Sc malitia 
in Judarorum voluntate ; unde non mirum quod 
V S PECCATI. 46$ 
talis pallio fuerit volita a Deo, ficut plura alia 
qua; 1'unc peccati effedus. Secus autem pallio, 
de qua in praefenci loquimur, qua: nullo modo 
ell aliud ab adipne Si malitia peccati, Se ab ejus 
effedu formali. 
Ex didis in prima probatione conclufionis in- S?, 
feres, entitatem qux lubeft malitia;peccati, Sc 
fe habet ut quid materiale refpcdu illius, non 
pofle habere rationem poena: : nam ratio volun 
tarii prius Se magis entitati convenit quam ipfi 
malitis; cihn illa per fe Sc direde volita fic , 
illa vero per accidens tantum & indirede : Ergo 
fi de ratione poena: fit clle involuntariam , leu 
voluntati repugnantem, manifeftuni ell, curita 
rem phyficam adus peccaminofi non polle ha 
bere rationem poenas. 
Objiciunt in primis Adverfatii aliqua-Scri- 88. 
ptiirae.&SS. Patrum tcftinionia, quas videntur 
militare contra noftram fententiam. Apolh lus 
enim ad Roman. 1. de aliquibus peccatoribus, 
qui graviter deliquerant., dicit quod Deus pro 
pter illa peccata , tradidit illo sin defideria cor 
dis eorum , in immunditiam &c. Et inferius idem 
repetit , fubdens : Tropterea tradidit illos Deus 
in pajfioncs ignominia. Item Plal. 68. dicitur: 
vlppone iniquitatem fuper iniquitatem eorum: 
Id ell, permitte ut peccatores propter iinm ini 
quitatem in alteram incidant: Ergo ex Scriptu 
ra unum peccatum potell efle poena alterius: 
Unde Magifter Sententiarum in 1. dift. 36. tefti- 
moniis Scripturas Se SS. Patrum oftendit crimi 
na crirriinibus faspe a Deo vindicari,& pofterio- 
rapeccata efle poenas priorum. Imo aliqui SS. 
Patres doCerit peccatum efle poenam fui ipfius: 
Auguftinus enim 1. Gonfelf cap 11. ait: Jufffti 
Domine, & fic efl , ut poena fua fit fibi omnis 
inordinatus animus Et in Plal. 75. In teipfo (in 
quit) e fi flagellum tuum , fic vindicatur in rebel 
lem adversus Deum, ut ipfe fibi ft bellum, qui 
pacem noluit habere cum Deo. Cui confonat il 
lud Seneca? in Epiftolis : Maxima poena pec 
cantium efl peccdjfe , (f fcelus in fcelcre fitppli- 
sium efl. Et illud : Ifulla avaritia fine poena 
efl , quamvis fit fatis ipfa poenarum '. 
Rcfpondeo haec Sc fimiha teftimonia intclli- 
genda efle de peccatis, non quoad malitiam, 
neque etiam quoad entitatem adus voluntatis, 
fed folum quantum ad alia qua; antecedunt, 
concomitantur , vel confequuntur : fufficit 
enim ad verificandas fimiles locutiones quod 
aliquid peccati, live antecederis , live Conco 
mitans , live confequens, habeat rationem poe 
nas, & ordinetur ii Deo ad malitix punitionem. 
Objiciunt fecundo: In peccato fenrper repe- ‘ 
fitur aliqua deformitas feti macula , quam vo 
luntas nollet ullo modo recipere; quaslibet enim 
creatura , quantum in fe ell, vult non deforma 
ri Sc inquinari: Sed quod voluntas invita Sc re- 
nitens patitur,habet rarionem pcena?: Ergo pec 
catum ratione hujus deformitatis pcena elt lui 
ipfius, 
Rcfpondeo deformitatem illam efle volunta- 
fiam per accidens Sc interpretati ve: quod fuffi 
cit ut non habeat rationem poena:, fcd culpa?; 
cum ad poenam neceflario requiratur ut ea fic 
prorfus involuntaria , Sc renitenci voluntati in 
teratur, ut eX fupra'didis patet. 
Objicies tertio : Peccatum habituale , five 
originale,five perfonale, habet fimul rationem 
culpa: & poena?: Ergo Sc peccatum aduale. An 
tecedens quoad utramque partem fupra a no hi),