DE EFFECTIB
VS PECCATI. 46$
ibi refrigerium, nullum remedium. Semel Chri- A
ftus defcendit ad inferos, ulterius non defcendet,
non ultra videbunt Deum in tenebris figillati ,
irregrefflbilis erit illa fententia , & immutabile
judicium, & flabit damnationis hujus immobile
conflitutum.
fi- Similia habet D. Gregorius lib. 15. moral.
cap. 11. ad illud Job. 10. Luet qua fecit omnia,
nec tamen confumetur. Perfolvit ( inquit ) im
pius in tormento ea qua hic illicita fervavit de-
flderia, & flammis ultricibus traditus , femper
moritur , quia femper in morte fervatur : non
enim in morte confumitur, quia fi confumeretur
vita morientis, cum vita etiam poena finiretur:
fed ut fine fine crucietur, vivere fine fine in pcena
compellitur , ut cujus vita hic mortua fuit in 3
culpa, illic ejus mors vivat in poena. Unde Pro
pheta Regius Pfal. 48. loquens de damnatis ,
ait: ?nors depafcet eos. Non enim mors eos era
dicabit, vitam ex toto auferendo, fed depaf
cet , confervando radicem vita:, ut iterum pul
lulent , iterum Sc iterum , atque in sternum
depafcendi. Unde Bernardus\Mors depafcet eos,
Ikverb f em p er morientur ad vitam, & femper vi-
Afofloli. vent ad mortem.
t;p. Dices: D. Hieronymus dialog. contra Pelag.
ait Chrifiianos fi in peccato praventi fuerint ,fal-
vandos effe poft poenas. Ergo poena: damnato
rum , falteminhis qui fuerunt Chriftiani ,non
erunt sterna:.
Communis folutio eft, D. Hieronymum non C
dixiftehocex propria mente, Sc quafi afferen
do , fed ex aliorum fententia , 8c quafi arguen
do. Magis tamen placet refponfio quam adhi
bet Marianus Vidtor in fcholiis ad illum locum,
num. 55. nempe S. Dodtorem loqui de Chri-
ftranis qui in gratia decedunt: dicuntur autem
in peccato prsventi, quia moriuntur poft pec
cata commifta, Sc non dimiffa quoad poenam,
quam quidem luent in purgatorio, Sc poftea ad
cxlos evolabunt.
ioo. Hxc fuppofitio , ut dixi , de lege communi
Sc ordinaria intelligenda eft : quia non repu
gnat aliquos per potentiam extraordinariam, Sc
angulari quodam privilegio , ab inferis revo
cari , ut d«b Trajano Imperatore, precibus D.
Gregorii, exiftimant S. Thomas in 4. dift. 4J. ^
qu. 2. art. 2. quxftiunc. 1. Abulenfis in 4. lib.
Regum cap. 4. qu. 57. Vincentius Bellovacen-
fis in fpeculo hiftoriali lib. 22. cap. 21. Sixtus
Senenfis lib. 6. Biblioth. annor. 47. Navarrus
in Enchirid. cap. 22. 8c alii quos refert Al-
phonfus Ciaconius in libello five Apologia de
hac re confcripta, ubi veritatem hujus hiftoris
variis argumentis & teftimoniis demonftrare
conatur. Eam tamen ut fabulofam , Si a qui-
bufdam perfonis, rigoremdivinx juftitis exte
nuare volentibus , confidtam , rejiciunt Bel-
larminus lib. 2. de purgat, cap. 8. Si Baronius
tomo 8. ad annum 604. dicens rifu potius defri
candam effe , quam difputatione ferid confu- 1
tandam. Addunt alii orationem pro mortuis,
in qua hsc hiftoria legitur , non effe Damaf-
ceni , cui attribuitur , fed incerti cujufdam
Authoris, nullius in Ecclefia authoritatis; prx-
fertim cum in ea multa fidei contraria extent.
Sed quicquid fit de veritate hujus hiftoris, ne
gari non poteft, ex tanta multitudine mortuo
rum , quos Chriftus Dominus , Si Apoftoli,
aliique Sandti refufeitarunt , plurimos in pec
cato mortali obiiffe , cum non pauci fuerint
Tom. IIL
idololatrs Sc infideles ; atque adeo ex inferno ,
vel ex alio loco, ubi in tormentis detinebantur,
fuifte revocatos , fubindeque non repugnare
aliquos ex ipeciali privilegio , Si potentia ex
traordinaria, a poenis inferni liberari.
Unde folum difixcultas eft , an peccatum
mortale , de fc & ex malitia fua intrinfeca exi
gat poenam sternam, vel folum id ei conveniat
per accidens , propter legem a Deo latam, qua
illud fub poena sterna prohibuit, vel ratione
fubjedti, quod quia in sternum erit privatum
gratia, aut maculatum, in sternum punietur.
Ratio vero dubitandi eft , quia poena debet ioia
effe proportionata culpx , juxta illud Deuteron.
15. Pro menfura peccati, erit & plagarum nume
rus : Sed poena sterna nullam videtur habere
proportionem cum culpa mortali ; illa enim
perpetuo durat, ifta vero breviffimo tempore
committitur, imo in momento , Sc in i diu ocu
li , cum committatur per confenfum volunta
tis, qui in inftanti , lecundum Philofophos,
perficitur: Ergo poena sterna videtur effe ultra
demeritum ipfius peccati; ideoque Deum plus
exigere in poena , quam commiffum fuerit ia
culpa. Unde Gloffaordinaria ex Auguftino de-
fumpta , exponens verficulum Pfalm. 71. Ex
nfuris & iniquitate redimet animas eorum , in
quit, ufuras effe peccata , qua nobis cum magno
foenorepeenas pariant, Si fubdit: Deus enim plus
exigit in poenis, quam commiffum fuerit in culpis.
1 Nihilominus
Dicendum eft , peccatum mortale per fe, Sc 102,'
ex malitia fua intrinfeca, reatum poens srerns
inducere.
Hanc conclufionem probat D. Thomas hic
art. 3. egregio difcurfu , qui fic poteft in forma
proponi. Peccatum dicens inordinationem ir
reparabilem , per fe , & ex malitia fua intrin
feca , inducit reatum pcenx sterns : Sed pecca
tum mottale dicit inordinationem irreparabi
lem : Ergo per fe Sc ex malitia fua intrinfeca
rearum pcenx sterns inducit. Major patet:
peccatum enim inducit reatum pcenx ratione
fux inordinationis, ut art. 4. declaravimus;
undetandiu debet manere reatus poens , quan-
diu remanet inordinatio culpx , fubindeque fi
^ ifta fit irreparabilis Sc perpetua , ille quoque
sternus Sc interminabilis erit. Minor vero , in
qua eft difficultas , fic poteft fuaderi. Peccatum
mortale avertit Sc deordinat hominem ab ulti
mo fine, ut patebit ex dicendis difputatione fc-
quenti: Sed deordinatio ab ultimo fine ex fua
propria ratione, Sc ex parte peccatoris, eft ir
reparabilis ; quia ultimus finis in moralibus eft
ficut primum principium in fpeculativis; errot
autem circa primum principium in fpeculativis,
irreparabilis eft: Ergo Scc. Ex qua ratione fe-
quitur, peccatum veniale de fe reatum poens
temporalis folum inducere , quia non dicit in
ordinationem irreparabilem ; cum talis deor-
1 dinatio non fit circa finem , fed tantum circa
media , qus proinde poteft reparari ex redta in
tentione finis , ficut error circa conclufiones
corrigi poteft ex redla cognitione principii.
Une peccatum mortale fe habet ut mors animx
deftruens primum principium vits fpirirualis,
quod eft gratia, Sc conjundtio ad Deum ulti
mum finem : peccatum autem veniale eft veluti
morbus&xgritudo illius, qus principium vi
ts fpiritualis non deftruir, fed tantum langorera
Sc debilitatem fpiritualcm inducit.
Nnn