Alterum principium Generale e(l: in
lum.tur, fed demonftran dibtt . Qjpd mtelligendum eft ,
quando dubitatur de ipfo faOo principali , v. g. de Voto
emiffo; fi enim dubitetur folum de aliquo accelfono, quod
ordinarie adefTe lolet, v.g* defuifiaenti deliberatione , pras**
iumitur adfuiffe. Spor.n. 78. r
QU/ERHS XIII. Qualis damur’ regula pro bene rejolven-
da confeientia dubia? „ ...
RESP. Datur una Regula Generalis, & quatuor Ipecia-
]es. Regula Generalis elt : Illud poilidet , aut pnefumitur
jn dubio, quod vel certum eft , vel prius eft , vel priori
alicui regulariter accelforium, aut certe dubitanti magis fa
vorabile . , ,. , ,
Prima Regula Specialis; Quandocumque dubitatur _ de le
ge aliqua lata, promulgata, recepta, aut de vero illius len-
fu, homo eft in pofleffione fuse libertatis contra legem ;
quando vero confiat legem elfe latam, promulgatam &c.
& folum dubitatur de illius obligatione pro tali cafu, vel
de ejus abrogatione, lex eft in pofleflione Iusb obligationis
contra libertatem dubitantis. Quia in primo cafu libertas
eft certa, & dubia obligatio, in fecundo obligatio eft cer
ta, & dubia liberatio.
Secunda Regula Specialis: In dubio fadti fundantis legem
homo manet in pofteffione fuas libertatis ; at vero in du
bio fadti fupponentis legem, lex manet in pofleflione obli
gationis. Quia in primo certa eft libertas, & dubia ad le
gem fubjedtio, tn lecundo certa fubjedtio, & dubia liberatio.
Tertia Regula Specialis: In dubio circa tempus inchoan
das obligationis, homo'manet in pofteffione luas libertatis;
Pc in dubio circa tempus finiendas obligationis , Lex ma
net in pofleflione obligationis. Ratio; quia in primo certa
libertas, & dubia obligatio, in fecundo certa obligatio, &
dubia ejus ceflatio.
Quarta Regula Specialis: In dubio de modo obligationis
contradtas, vel folutionisfadlas, prasfumendum eft:id, quod
dubitanti favorabilius; feu minusonerofum eft. Ratio; quia
lavores ampliandi, odia reftringenda funt . Ex his autem
Regulis folvendi funt innumeri cafus, occurrentes de jeju
nio, de votis, de folutione debitorum, de cafibns referva-
tis, de dubiis difpenfationibus, debello, maleficio, jurifdi-
dtione, dubiis &c. de quibus late P.Sporer. Pleraque inde-
curfu recurrent. V. Spo-. a n.yp
QUAERES XIV. Quid in propoftto tenendum de legibuspx-
■jialibus ?
RESP. Quando ve! eft dubium juris, utrum fcil. protali
cafu lata fit aliqua pcena, vel irregularitas; vel eft dubium
fadti, utrum quis tale fadtum cornmiferit, pro quo ftatuta
eft poena, non cenfetur quis illa ligari; quia in primo ca-
lu velificatur prima Regula fpecialis , in fecundo fecunda
Regula fpecialis. Excipitur folairregularitas, ex deliitoho
micidii voluntarii proveniens; hsec enim etiam 00 homici
dium dubium incurritur , fi ceteroquin conflet de corpore
ididti, fcilicet de homicidio fadto , & folum dubitetur de
efficacia tute a itionis, feu cooperationis ad illud, ut patet
ex cap. ad audientiam • cap-fignificafli. & cap• petitio tua,
dehomicid. Si autem dubitetur de ipib corpore delidti, nul
la eft irregularitas. Spor. an.96.
QUTERE5 XV. Quid eft confeientia [crupulof.a ?
RESP. Confeientia jcrupulofa eft inani ratione nixa ap-
prehenfio; indeque natus timor, & anxietas mentis, alicu
bi peccatum elfe, vel fuifte, ubi revera nihil eft . £x quo
lequitur, fcrupulum proprie didtumefle, quando intellectus
jreque determinate judicat, neque pradtice dubitat aliquid
elfe peccatum, fed mere timet, ne fors hoc fit peccatum,
idque ex inani motivo tantum. Spor.a n-tox
QU/ER ES XVI. Quid faciendum habenti confientiam
fcrupulafam ?
RtSP.I. Talis poteft, & plerumque etiam tenetur dire
cte agere contra conlcientiain proprie fcrupulolam ( nam
lare Icrupulofa coincidit cum conlciencia erronea vincibili,
vel cum dubio pradtico, comta qusediredte operari non li
cet, fed prius debent deponi) dc feqn judicium prudentiae,
quod non fit peccatum.
RESP. II. Debett Scrupulofus fe fubjicere judicio & con-
filio prudentis ConVeftarii, qui accepta promiffione ejus de
obtemperando in omnibus , eum doceat nunquam credere
peccatum alicubi efte, nifi ceno fciat; proponat etiam len
tendas laxiores, non permittat repetere confeftiones; & fa
ciat confidere in Domino. Spor. an.
Recoli. I fuper Part. L Cap. II.
dubio facium non adtum, puta ad objedlum, & circumflandas
,10).
Q'
E C T 1 Q II.
De Acilius Humanis.
1 U/ERES XVII. Quid eft ocius humanus?
RESP. Eft adtus creaturas rationalis cum ratione li-
bei. Hinc non omnis adtus hominis eft etiam adtus huma
nus proprie, fed folusille, qui fit cum ratione, ideft prar-
via cognitione, & deliberatione mtelledbs , & eft liber
tam a coactione, qliam a neceffitate, ex dicendis . Spor.
Cap. 2. an . 1.
er Z° ret l u ‘ fitur ad alium humanumP
KiiSP. L Ad aftum humanum ex parre intellegas requi-
ntur advertentia ad ipfura adtum, aliaque.concurrentia ad
__ & aliqua de
liberatio fuper ejus bonitate, vel malitia ; itemque ut bo
nus fit adtus, etiam aliquod judicium pradticum de bonita
te adtus; quia cum dubio pradtico non licet operari,
RESP. 11. Ad adtum humanum ex parte voluntatis re
quiritur voluntarium & liberum. Voluntarium , ut nempe
procedat a principio intrinfeco iplius agentis, leu a volun
tate, cum praevia cognitione, de qua primum diximus; It
hoc eftipfutn liberum a coadtione, leu voluntarium imper-
fedtum. Liberum, ut etiam politis omnibus ad agendum
requilitis, potuiflet fieri, vel non fieri, alioquin eflet in do
minio hominis, & iic non poftet ei ad laudem vel vicu-
perium imputari; & hoc eft iplum liberum a neceflitace ,
& voluntarium perfectum. Spor.an.9.
RESP. III. Varium eft voluntarium adtus humani, aliquan
do elicitum, quod competit folisadtibusa voluntate immediate
produdlis: aliquando imperatum, quod competit adtibus alia
rum potentiarum, ex imperio voluntatis produdlis; aliquando
imputatum, feu interpretativum, quod competit illis,quas fo
lum alicui imputantur, eo quod illa non impediverit, cum im
pedire potuerit, & debuerit. Item aliud eft actuale, aliud eft
virtuale, aliud habituale i primum eft, quod adftu procedit a
voluntate, fecundum, quod proceffit, & adhuc virtute adtuuni
fubfequentium perleverat. Tertium, quod procellit, & nun-
quam revocatum fuit. Item aliud eft voluntarium direcie, aliud
mdirecie; prius per feipfum intenditur, pofterius folummodo in
fua caufa, cum prsevilionetamen, quod fit fecuturum. Ubi
notandum, quod peccatum indiredte tantum voluntarium, ut-
potequod, caufafemel polita voluntarie, non eft ampliusim-
pedibile, ftatim tunc committatur formaliter, quando poni
tur caula, non vero pollea, quando amplius impediri non po
teft . Tandem aliud eft voluntarium exprejfum , aliud tacitum;
primum fignoquodam expheito exprimitur; fecundumex fa-
dtoaliquo, omiffione, prasfertimexfiientioalicujuscolligitur,
ubi loqui debuilfet; tunc enim verificatur, quod qui tacete, con-
fentire videtur-, quod etiam verum eft, quando agitur de ali
ca jus favore. Spor. an, 20.
QU-iERES XIX. Quot modis impeditur voluntarium ad
alium humanum requifitum ?
RESP. 1. Voluntarium hoc impeditur quatuor modis, fci-
Jicet ignorantia, violentia, metu, & concupifcentia.
RESP. II. Sola ignorantia invincibilis, fi ve Juris, fi ve fa-
dti, live antecedens, feu dans caufam operi, live concomi
tans, citra quam adhuc Seret opus, omnino tollit volunta
rium, & cxcufat ab omni culpa; ignorantia autem vinci
bilis, etfinon tollat, tamen minuit culpam, fecundum pro
portionem , ita, ut fi fit levis, conftituat ex mortali veniale,
fi autem lata , craffa , velfapma, vel prasiertim ,li affedtata,
relinquit quidem culpam mortalem, minorem tam ni, quam fi
adfuiffet fcientia. Ratio primae partis eft ; quia nihil vali
tum, nifi praecognitum; ied ignorantia invincibilis quaslibet
reddit objedtum quoad bonitatem , vel malitiam incogni
tum; ergo involuntarium. Ratio fecundis partis eft ; q ua
ignorantia vincibilis non tollit , ied minuit cognitionem :
tigo etiam voluntarium. Ex quo lequitur. ignorantiam in
vincibilem, & vincibilem levem, ficuc exculat a culpa mor
tali, ita etiam exculare a pena ordinana, non item igno->
rantiam eradam, latam, vel lupinam; excepto, fi decreta
fit folum in icienter, & temerarie committentes.
Porro ignorantia lolms pomm, cum loentja tamen cul-
px mortalis ordinarie non exculat a poena , cum quivis
Iciat, delinquentes debere puniri. Exculat tamen ab incur
rendis ceniuris, & a poenis extraordinariis, feu exorbitan
tibus; ab illis quidem, quia ad cenluras requiritur contu
macia, ab illis vero, quia ia tales poenas nullus ignorans
cenfetur conientire. Sp-<r. a n-i )■
RESP. 111. Violentia ( quaeeft visabextrinleco illata alicui,
cogens ad aliquid agendum, vel patiendum contra ejus natura
lem, vel elicitam inclinationem) tollit omn - voluntarium,
omnemque culpam. Ratio clara eft; quia voluntarium di
citur, quod fit a principio intrinfeco, violentum autem fit ab
extrinfeco. Ceterum in adtibus voluntatis elicitis repugnat vio
lentum, cumillilemperlinta principio intrinfeco. Spor.n.qo
RESP. IV. Metus (qui eft initantis, vel futuri mali cau
fa, mentis trepidatio) alius eft ab intrinfeco, alius ab ex-
finfecoproveniens. Prior caufatus a caulis naturalibus, vel
fortuitis, v.g. dum metu naufragii aliquid voves. Pofterior
caufatur e cautis liberis, v.g. ab alio homine. Ifte dividi
tur in jufte incuffum, 6cin’iufte incujjum-, Jufte, fi ille horno
habeat jus takm metum incutiendi; injufte, fi non habeat
jus. Uterque vel eft gravis, feu cadens in conflantem vi
rum, quo nempe timetur grave malum, cuilibet viro cor
dato merito formidandum, v.g. metus mortis, exilii, carce-
ris diuturni, ad quem etiam revocatur metus reverenti alis,
quo Filius timet oftenfam Parentum, fubditus Principis&c.
laltem fi accedant minae, timor malas tradlationis &c. Vel
levis, quo timetur leve maliim. De hoc ergo metu
RESP. V. Metus non perturbans rationem, qualifcumque
demum fit, non caulat involuntarium firqplicitcr, fed re
linquit fimpliciter voluntarium, redditque adtum lolummo-
do_ involuntariam fecundum quid ; unde per fe nec tollit
adtum bonum, nec in toto exculat a peccato, fed folum in
tantOj quatenus nempe minuit peccatum proporcionaliter ad
fuam