PARS SE
oaterni; mifericordre, nequando delpe-
rcmus.
I. Eftnc etiam lise juftorum oratio: Di-
mine nobis débit et noftra i
R. Plané, omnium. Nam omnes pecca-
Rom. j ■ verant,egent gratta Dei, atque peccato
rum remiiîîone. Uti palam Scripture faten-
■ tur. Vid.Pf. potejl dicere mundam
“ C 'eft cor meum, parus fum hpeccati) ? Et apud
, S.Joannem:* dixerimus,quoniam peccatum
'l ' ' non hahenmt, ipft nosfeducimus, veritas
in nobis non eft.
Immo ex hoc loco fumant SS. Hieron.
& Auguft. argumentum contra Pelagia-
nos, quod nemo vivat peccati expers,
quandoquidem hæc oratio pro omnibus in-
(lituta fit; omnibus, inquam, adoptionis
filiis, quinonfolùm humiliter, fed etiam
veraciter dicunt: Dimitte nobis debita noftra.
I. Remittunturne ergo peccata per hanc
Orationem Dominicam ?
R. Remittuntur.
I.Mortaliane, an venialia tantum ?
R. Etiam mortalia 8e venialia co fen-
fu quo Cupra quaftiuncula 6. expofuiraus.
Omnia enim & lingula peccata impediunt
nobis aditum in regnum calorum, quod
petiimus advenire nobis ia z. petitione.
Pro majori explicatione, dico; Quod
nullorum peccatorum abfquc (anguinis ef-
fufione agni immaculati Chrifti, fit remif
fio. Roman, ;.Ephcf. 1. z. Joan. 1. Quan
do ergo dicimus quod Oratione Dominici
impetramus peccatorum remilfionetn, in-
Puttilmm telligimus id cumTanguinis & mortis Cbri-
Wijljoper fti merito, hoc modo : Quod nobis irierc-
Ominem cur peccatorum rerniffionem, eft Sangui-
nis Chrifti indubie, uti ex preallegatis Scri-
|f*ittetti-pituris conflat; Verum, Oratio, Ptenitcn-
,klv ' ha, & alia ejufmodi ad eam difponimc,
& nobis conciliant catcnus,quia impetrant
Smile, nobis hujus Sanguinis falutarera participa
tionem & Dominica: Paffionis communi
cationem m Sacramentis 8c mediis à Chri-
fto Domino inftitucis. Vide S. Anguft. 1.
19.cone.Fauft. Manich. c. 7. quod decla
rat imuli ; Quemadmodum, inquit, ubi
dc mandatorum Dei oblcrvatione agitur,
ntaduofemperjungenda font, gratia Dei,
& liberum hominis arbitrium ; pari modo
ubi agitur de reconciliatione cum Deo, hac
fimul connefli debent, Chrifti Domini
C U N D A. 311
mors & pallio, & noftra oratio, poeni
tentia , &c. Sicut enim liberum hominis
arbitrium ablque Dei gratia nihil poteft aut
valet, & in bonorum operum exercitio
primas habet gratia Dei, lubfcquiturque
liberum arbitrium; eo modo in hominis
cum Deo reconciliatione primas habccChr i-
Ibi Pallio, fecundasJOratio.
LECTIO II.
Sicut eft nos dimittimus debito
ris uoftris.
I -i~\ Uid libi volunt h aec verba: Sicut ($•
nos dimittimus, (jfc.
R. Illud [Sicut ] dupliciter intelligi po
teft; nam & lirailitudinis vim habet; cum
videlicet a Deo petimus, ut quemadmo
dum nos injurias & contumelias remitti
mus iis a quibus Isii (iimus; fic ipfe nobis
peccata condonet, quali diceremus: Dimit
te nobis Domine, dimidiate Scimperteflc
peccata noftra , licut nos dimidiate & im
perfecte condonamus proximo injurias &
o ffenias: vel,licut nos non condonamus ex
animo, vel omnino non condonamus; ita
tu quoque noli nobis dimittere ex animo
vel omnino non dimittas nobis debita no
ftra. Vel, ficuttu icis Domine nos proxi
mo condonare ex animo & integre; ira tu
nobis pecfefti & integre dimitte nobis de
bita noftra.
Eft pracerea hac vocula [ftcut J condi
tionis nota, ut fit fonfus:Condona nobis pec
cata, fi nos proximo remittimus: non con
dones, fi non dimittimus. Vide parabolam
Matt. 18. n. z;.
I. Quare voluit Chriftus Dominus huic
petitioni conditionem adjici Si, vel ftcat
dimittimtu, CPTc.
R. Quia remiflio peccatorum, quam nos
hic petimus, tanti eft, ut non debeat nobis
ramliberalitcr ablque aliquo onere vel con
ditione donari. z.Ut fciamus quam facile
poflimus Dei mifericordiam & peccato
rum remiliionem confcqui, fdla nimirum
condonatione injuriatum & olFcniarum a
proximo illatarum, qua a bona & bene-
dilpofita voluntate mere dependet.
S s I.Di-
