Full text: Recollectiones Morales Extemporaneæ Super Theologiam Moralem Universam A. R. P. Patritii Sporer Ordinis FF. Minorum Recoll. Prov. Argent. Lectoris Jubilati & Deffinitoris

TheoI- Decal. I 
. Sporer Seft. L 6$ 
cum Layman fi ftffittttlo facienda fit ad pias caulas, ut in re- 
flitutione bonorum incertorum, vel obomiffas Horas Canoni 
cas; huic enim etiam non recordans debiti poteft fatisfacere 
dando pauperibus, vel Ecclefia? aliquid , cum haec videatur 
faltem generalis & virtualis intentio, velle fatisfacere omnibus 
fuis obligationibus forte jam contradis. Spor.an.85, 
RESP. IV- Etiam poteft areftitutione cxcufare Authoritas 
Supenoris. Trimo per legem praefcriptionis, qua Dominium 
ad Poffeffofem bonae fidei publica authoritate transfertur. Se 
cundo , per juftam Judicis fententiam , qua alicui res quae 
dam, vel debitum adjudicatur in foro externo in compen- 
lationem damniex culpa tantum juridica fibi a quopiam illa 
ti; licite enim talis rem fibi ita adjudicatam retinet. Quo et 
iam aliqui referunt cafum, quo Creditor eft excommunica- 
tus; fed iftud non valet pro foro confcientias . Tertio , 
per compofitionem Summi Pontificis , qua debita incerta, 
alias ad pias caufas applicanda , commutantur in partem 
folummodo, ad pias caulas ftatim reftituendam. Spor.an. 89. 
RESP. V. Etiam poteft quis exeufari a reftituendo per 
cetfionem omnium fuorum bonorum . At in foro confcientias 
non nifi vere impotens fit, & quoufque fe fua impotentia 
inculpabiliter extendit, qua ceflfante reliquum reftituereob 
ligatus manet; quin etiam tenetur in conficientia ad labo 
randum, unde folvat integre, quia obligatus ad finem et 
iam obligatur ad media, faltem ordinaria, ad illum finem 
neceffaria. Spor.n. a94. Duo tamen commoda^ talis fortitur 
ex ejufraodi celfione. Trimum, quod non poflit incarcera- 
ri, & incarceratus debeat dimitti. Secundum , quod poft 
bonorum ceftionem non amplius fuper debitis conveniatur, 
quam in quantum prasftare poteft, falvis alimentis necef- 
lariis fecundum ftatum & conditionem perfonas. Quin imo 
etiam ante, & in ipfa celfione poteft debitis gravatus in 
foro conficientia? refervare neceffaria ad fuam fuftentatio- 
nem, fpeffata conditione ftatus fui jufte acquifiti, cum ad 
propria alimenta quilibet jus habeat. Et idem in forocon- 
fcientias tantum conceditur uxori ac filiis debitore defun- 
t\o, antequam bona inter Debitores dividantur, ita ut in 
judicio requifiti jurare polfint, fe nihil fubtraxiffe , fubin- 
telligendo, nihil nifi debitum jure naturali. Ceterum hoc 
beneficium ceftionis bonorum praecife locum habet in debi 
tis ex contraftu, non autem ex delicto provenientibus, fe 
cundum communiorem DD. Spor. a r. 97. 
RESP. VI. Quantum ad ingreffum Religionis, certum eft 
apud omnes, quod fi debitor ante ingreffumReligionispof- 
fit folvere debita , peccet graviter ingrediendo ante eo 
rum folutionem , debeatque de bonis relidtis a Poffelfore , 
liveMonafterium fit, five alius, fieri rertitutio . E contra 
li Debitor non fit folvendo , nec ulla fuperfit fpes, quod 
manendo in laeculo fit aliquando valiturus folvere in toto, 
vel in majori parte, licite poterit ingredi Religionem; quia 
tunc nullum praejudicium infert Creditoribus, nec Religio 
ni Spor. n. 99. 
QUvERES LV. Quid fi Debitor de facio quidem non fit 
folvendo, /uperfit tamen Spes, eum manendo in faeculo ali 
quando valiturum folvere? 
RESP. De hac re tres e (Te fententlas. Trima abfolute ne 
gat talem polfe licite ingredi Religionem , etiamfi tamdiu 
deberet exfpeftare ad folutionem faciendam , ut deinceps 
fieret ineptus ad ingrediendum; quia Religionis ingreffusell 
opus meri Confilii, folutio autem debitorum eft Juris & 
Praecepti naturalis. Hanc pro vera habet V.Sporer. Secun 
da abfolute affirmat talem poffe ingredi, facta tamen cef- 
fione bonorum, Ratio praecipua eft , quod nemo teneatur 
folvere debitum cum damno bom fui majoris , vel altioris 
Ordinis, quam fit bonum pecuniarum proximo debitarum: 
ergo &c. Tertia eft media, & diftinguit: vel debitor fpe- 
rat fe brevi tempore manendo in faeculo, futurum in fta- 
tu folvendi debita in toto vel majori parte , & tunc non 
poteft ingredi Religionem, fed debet eoufque differre ingref- 
fum. Vel deberet ad longum tempus exfpe&are , & tunc 
facta celfione bonorum poteft ftatim ingredi. Ratio eft ; 
quia cum ftatus Religionis habeat bonitatem quafi fu premam 
in hoc fasculo, videtur Creditor non poffe propter bonum 
fuum temporale non ingens rationabiliter velle hominem a 
tanto bono retardare faltem ad longum tempus , fed po 
tius rationabiliter confentire, ut fi defit fpes eumdem intra 
fpatium unius vel alterius anni fore potentem reftituere , 
facta celfione pergat in Nomine Domini. Spor. a n. 10S. 
QU/ERES LV1. Quid fi ergo talis Debitor atlualner fit 
profeffus in Religione? 
RESP. I. Si is aliqua bona ad Religionem attulit , om 
nino tenetur Religio folvere prasdidfta debita juxta viresal- 
latorum bonorum; quia fucceffor adftringitur debitis ejus „ 
cui fuccelfit, fi autem nulla bona attulit , ex hoc capite 
ad nihil amplius obligatur. Spor.n. 104. 
RESP. II. Si huic debitori profeffo efferatur Haereditas , 
Legatum, vel Donatio, multi fuftinent cumSanchez, de 
bere ex illis fatisfieri pro eis debitis prius contradtis, fed 
videtur negandum ; quidquid enim Hasreditate , Legato, 
vel Donatione acquirit Religiofus profeffus, non acquiritur 
Religiofo immediate, fed Religioni, inquam nullum Jus ha 
bent Creditores’, Spor. n. 105. 
RESP. III. Si ille Religiofus artificio, vel labore manuum 
aliquid poffit lucrari, fimiliter non tenetur pretium fui la 
boris ad folutionem fuorum debitorum impendere, utiidem 
putant: cum enim is nullius dominii fit capax, quidquid 
acquirit, immediate cedit Religioni, ex cujus bonis ipfeni 
hil poteft reftituere. Spor. n. ip<5. 
RESP. IV. Si demum talis Religiofus profeffus nequeat 
folvere debita, nec Creditores ea velint remittere, non tenetur 
e Religione exire, ut illis fatisfaciat, v.g. per provifionem 
Beneficii, ut quidam praetendunt; nam rurlusobftat, quod 
Religiofus nihil fibi, fed Monafterio acquirat. 
Nec urget paritas filii refpedtu Parentis inopis; quiaftri- 
ctior longe eft obligatio naturalis filiorum erga Parentes 
inopes (qui juri fuo in ipfis vifoeribus naturae fundaro nec 
unquam cedere pra?fumuntur, nec forte poffunt ) quam de 
bitoris erga Creditores, qui fuo juri ob juftas caulas faepe 
cedere rationabiliter debent, & prasfumuntur. Spor.n. 107. 
Per quae fit finis huic Recolledtiqni Qjintas. 
RECOLLECTIOSEXTA 
SVPER PARTEM QVINTAM 
DECALOGALEM 
R* Pa patritii sporer 
De fex ultimis Praeceptis Decalogi. 
SECTIO L 
De quinto Praecepto, Non occides. 
QJJffESTIO PROCSMIALIS. 
Vidnam per hoc quintum Praeceptum Decalogi 
prohibeatur ? 
RESP. I. Generaliter hoc praecepto (impli 
citer negativo prohibetur omnis & fola inju- 
fta occilio hominis principaliter: & omnia ad 
eam cooperativa, indudtiva, & difpofitiva ac- 
cefforie. Omnis, inquam, confequenterhomicidiumfimplex. 
Parricidium, Sacrilegium, Abortus, Latrocinium, Venefi 
cium, una cum omnibus cooperandi modis, in Recoli.prae- 
ced. iufficienter explanatis. Et fola, quia etiam datur oc- 
cifio jufta, quae non folum non prohibetur, fed etiam prae 
cipitur, & commendatur Exod. 22. Maleficos non patieris 
vivere. Porro inter indudfiva ad occifionem hominis inju 
riam alia funt proxime talia, & ipfo opere, alia propinque 
eperei&ore, alia remote & corde tanram. Et hinc 
Recoli ect, Morat, ad Theol. P. Sporer. 
RESP. II. Hoc praecepto prohibentur omnia ad injuriam 
occifionem proximi indudfiva &dipo(itiva proxime & ipfo 
opere, quae Icilicet homicidium antecedere, vel comitari 
folent, utpote injuria perculfio, vulneratio, mutilatio, in- 
carceratio, tortura, praeparatio armorum, veneni&c. om- 
nifque injufta violentia tendens in hominis necem , vel 
grave corporis nocumentum, five mors aut tale nocumen 
tum adlu intendatur, five periculum faltem ejufmodi infe 
rendi advertatur. Nam in utroque cafufumunt fpeciemab 
homicidio tanquam termino. 
RESP. III. Eodem prohibentur omnia indudtiva & dif 
pofitiva propinque opere & ore, veluti clamor, contentio, 
rixae, comminationes, irrifiones, detraftiones , maledictio 
nes, imprecationes, omnefque contumelias verbales ac con- 
vitia; quas quidem fecundum fe funt peccata contra cha-\ 
ritatem, vel etiam contra praeceptum odtavum , quatenus 
iis injufte lasditur honor vel fama proximi : at fi per illa 
intendatur, vel inde fecumra advertatur percuffro, vulne 
ratio, occifio &c. funt etiam fpecialiter peccata mortalia 
contra hoc praeceptum. 
RESP, IV. Hio ipfo etiam prohibentur omnia indu&iva 
E 4 &
	        
Waiting...

Note to user

Dear user,

In response to current developments in the web technology used by the Goobi viewer, the software no longer supports your browser.

Please use one of the following browsers to display this page correctly.

Thank you.